Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

261

Чақиш


Рус. Усталость.
Чарчоқлик (син.: чарчаганлик, ҳориганлик, толганлик) — ишдан чарчаб, уни тўхтатишга эҳтиёж се- зиш ҳолати.
Рус. Усталость.
Чақа — чақаланиш (қ.)лардан юзага келган мўъжазгина жароҳатлар.
Чақаланиш — тери юза қаватининг ёки шиллиқ парда- ларнинг механик таъсир оқибатида бироз қон чиқиш билан юзага келадиган мўъжазгина шикастланиши: тирналиш, ши- линиш ҳамда санчилган, йиртилган кичик жароҳатланиш- лар.
Рус. Мелкие повреждения.
Чақалоқ — тугилгандан то 28 кунлик бўлгунига қадар даврни бошдан кечираётган бола.
Рус. Новорождённмй ребёнок.
Чақалоқлар саргаймаси — аксари, соглом чақалоқ- ларда дастлабки кунларида юзага келадиган транзитор сар- гайма.
Ас. т. Физиологик сарғайма.
Рус. Физиологическая желтуха; син.: желтуха новорож- дённшх, физиологическая гипербилирубинемия.
Чақалоқлар ўлиб кетишлиги — қ. Ойига тўлма- ган болалар ўлими.
Чақалоқлар ҳуснбузари — чақалоқларнинг кўпроқ юз те- рисига ва бошининг сочли қисмига тошадиган, кўриниши- дан ҳуснбузарга ўхшайдиган тошма.
Рус. Угри новорождённшх.