Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Тутқалоқ — қ. Тутқаноқ.
Тутқаноқ (син. тутқалоқ, қуёнчиқ) — одамнинг тўсатдан қисқа муддатга ўзини ташлаб юбориш, ҳушдан ке- тиш, талвасалаш билан кечадиган ва ўқтин-ўқтин такрорла- ниб турадиган руҳий касаллиги.
Рус. Припадок.
Тутқаноқ даракчиси — эпилептик тутқаноқ ол- дидан бўладиган ўзига хос сезиш, ҳаракатланиб, тарад- дудланиб қолиш, бир зумлик руҳий кечинмалар (даҳшат- га тушиш, воқеликни сохта идрок қилиш) ва ҳ.


и««.21уои2.сот ки(иЬхопаз1

235

Тушиш


Ас. т. Аура.
Рус. Аура.
Тутқич — қорин парда бурмаси; унинг ёрдамида қорин парда (қ.)нинг ички аъзолари қорин бўшлиғи деворига би- рикиб туради.
Рус. Брмжейка; син. мезентерий.
Туфдон — балғам тупуриш ва йиғиш учун қўйилган мах- сус идиш.
Рус. Плевательница.
Туфлаш — қ. Туплаш.
Тухум I — эмбриологияда — қ. Тухум хужаира.
Тухум II — акушерликда — қ. Ҳомнла тухуми.
Тухум йўли — қ. Бачадон найи.
Тухумдон — аёлларнинг кичик чаноқнинг икки ён томо- нида жойлашган бир жуфт жинсий бези; унда тухум ҳужай- ра ҳосил бўлади ва етилади; эстроген ва прогестерон гор- монлар ишлаб чиқарилади.