Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Туркона

234


Рус. Плевок.
Тупуриш — қ. Туплаш.
Туркона (син. туркона дори, туркона эм) — халқ табобатида — уйда тайёрланадиган таркиби бир неча хил доривор моддалардан иборат мураккаб дори.
Туркона дори — қ. Туркона.
Туркона эм — қ. Туркона.
Турк эгари — бошдаги понасимон суяк танасининг олд ва орқа томондан суяк бўртмачалари билан тўсилган юқори юзасидаги ботиқлик; чиндан ҳам у турк эгарининг шаклини эслатиб туради; худди шу эгарда гипофиз бези жойлашган.
Рус. Турецкое седло.
Тургунлаштирувчи танланиш — индивидларнинг қандай- дир белгисининг ўзгаришга учраб борадиган меъёр чегараси қисқариб, торайиб, камайиб борадиган табиий танланиш.
Рус. Стабилизируюшцй отбор.
Тутам (-лар) (син. даста II) — анатомияда — анатомик ва функционал жиҳатдан тутамлашган толалар ( нерв, би- риктирувчи тўқима ёки мушак толалари)нинг мажмуи.
Рус. Пучок (ки).
Тутиб оғриш (син. тутиб-тутиб оғриш) — гавда- нинг у ер-бу ерининг, аксарият, қориннинг қисқа-қисқа, қўйиб-қўйиб ҳуруж билан оғриб қўйиши.
Тутиб-тутиб оғриш — қ. Тутиб оғриш.
Тутилиб қоладиган нафас — тутилиб-тутилиб, узилиб- узилиб олинадиган босқичсимон патологик нафас; нафас чиқаришда камдан-кам кузатилади; аксари, нафас му- шаклари зарарланганда, кўкрак қафасидаги оғриқларда қайд қилинади.
Рус. Саккадированное дшхание; син. прермвистое дм- хание.