Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

VIII mətn

Sultan bəy İrana gedirmiş. Ama bir yol axtarırmış ki, nətəhər getsin. Sultan bəyə deyiflər ki, səni İrana addatsa, Güləbirtdə Abdullaoğlu Misir var, bəlkə genə o addada bilər. Misir də İrana işdiyirmiş. Bələdçi axtarırmış da. Təhlükəsiz addada bilən, Arazın keçalatını bilən adam axtarırmış da. Ona da Misiri nişan veriflər. Mən də eşitdiyimi deyirəm, bala. Sultan bəy gəlib Abbas qışlağına – Misirin evinə. Misirə deyif ki, bilirsən, mən Sultan bəyəm. Misir də bala, Abdullanın oğludu. O da yüzbaşı-zad oluf. Həə, nəysə, deyir ki, məni addadeysən İrana. Misir birinci razı olmur. Bəy ona deyir ki, əən-bəən eləmə, səni vuraram. Heş getmərəm də, qoy hökumət məni tutsun. Misir də razı olur onu keçirməyə.

İki qatır yükü qızılnan Misir Sultan bəyi aparır İrana. Misir Sultan bəyi özünün tanışının evində qoyur. Bunu Misirin oğlu söhbət eliyif. Meşin xurcunnar varıydı, ağzı qapaxlıymış. Xurcunu Sultan bəy qızılnan dolduruf. Misir qızılı götürmək isdəmiyif, deyif ki, ta bu olmadı ki, saa yaxşılıx eləməh haqqıynan oldu. Sultan bəy ona deyif ki, artıx danışma. Səni vuraram burda qalarsan, heş gedif ora çıxa bilmərsən. Nəysə, Misir qızılnan qayıdıf gəlir.