Astronomiyadan ma’lumotnomalar
www.Orbita.Uz
kutubxonasi
72
w
w
w
.O
r
b
it
a
.U
z
m
a
’
lu
m
o
tn
o
m
a
la
r
m
a
r
k
a
z
i.
lova:
(Izohlar va qo‘shimcha ma’lUmotlar)
Titsius-Bode qonuniyati
Titsius-Bode qonuniyati (shuningdek Bode qonuni nomi bilan ham ma’lum) –
sayyoralarning
Quyoshdan uzoqlashish tartibi, ya’ni Quyoshgacha bo‘lgan masofalarining (orbitalarning o‘rtacha radiusini)
ifodalovchi empirik formula.
Qonuniyat
I.D. Titsius
tomonidan 1766 yilda taklif etilgan va
I.E. Bode
ning
ilmiy ishlari tufayli
mashhur bo‘lib ketgan. U quyidagicha keltiriladi:
D
i
=0,3,6,12... ketma-ketlikdagi har bir elementga 4
qo‘shiladi va natijani 10 ga bo‘linadi. Hosil bo‘lgan qiymat
i
-sayyora orbitasining o‘rtacha radiusiga teng
bo‘ladi. Ya’ni:
D
i
=
𝐷
𝑖
+ 4
10
D
i
– ketma-ketlikda, birinchi sondan tashqari, keyingi sonlar geometrik progressiyani tashkil qiladi. Ya’ni,
D
‒1
=
0;
D
i
=3·2
i
,
i
≥0. Aynan shu formulani boshqacharoq yozish mumkin:
R
‒1
=0.4;
R
i
=0.4+0.3·2
i
Shuningdek, fanda boshqacha ta’rif ham mavjud: Har qanday sayyoradan eng
ichki sayyora
gacha (
Merkuriy
)
bo‘lgan masofa, o‘zidan avvalgi sayyoradan eng ichki sayyoragacha bo‘lgan masofadan ikki barobar katta.
Ya’ni:
R
i
‒ R
merkuriy
= 2·(
R
‒1
‒ R
merkuriy
)
Quyosh
tizimi katta sayyoralari
uchun Titsius-Bode qonuniyatiga binoan hisoblash natijalari quyidagi
jadvalda keltirilgan:
Sayyora
i
k
i
Orbita radiusi (
a.b.)
𝑅
𝑖
− 𝑅
𝑚𝑒𝑟𝑘𝑢𝑟𝑖𝑦
𝑅
𝑖−1
− 𝑅
𝑚𝑒𝑟𝑘𝑢𝑟𝑖𝑦
qoida
bo‘yicha
amalda
Qoidaga
muvofiqmi?
Merkuriy
‒1
0
0.4
0.39
Venera
0
1
0.7
0.72
Yer
1
2
1
1
1.825
Mars
2
4
1.6
1.52
1.855
Asteroidlar
belbog‘i
3
8
2.8
O‘rtacha
2.2÷3.6
2.096
(
Serera orbitasi bo‘yicha
)
Yupiter
4
16
5.2
5.2
2.021
Saturn
5
32
10
9.54
1.9
Uran
6
64
19.6
19.22
2.053
Neptun
Qonuniyatga mos kelmaydi
30.6
1.579
Pluton
7
128
38.8
39.5
2.078 (
Uranga nisbatan
)
Erida
8
256
77.2
67.7
Bu jadvalda
k
i
=
𝑫
𝒊
𝟑
= 0,1,2,4... Ko‘rinib
turibdiki, qonuniyatga aksariyat sayyoralar hamda,
asteroidlar belbog‘i ham muvofiq kelmoqda. Yagona istisno holati – Neptun, unga muvofiq kelmaydi,
aksincha, katta sayyoralar turkumidan
chiqarib yuborilganiga qaramay, Plutonning orbita radiusi, bu
qonuniyatga to‘la mos keladi.
Titsius
o‘zining qoidasini ta’riflab bergan vaqtda, o‘sha payda fanga ma’lum barcha sayyoralarning
joylashuvi mazkur qoidaga mos kelar edi. Faqat unda beshinchi sayyora o‘rni bosh bo‘lib,
shu sababli bu
qoidaga ko‘pchilik olimlar katta ahamiyat berishmagan. 1781 yilga kelib
Uran
sayyorasining kashf etilishi,
bu qoidaga bo‘lgan qiziqishni orttirib yubordi. Uranning Quyoshgacha bo‘lgan masofasi, Titsius formulasiga
98% aniqlikda mos kelar edi. Mazkur olamshumul kashfiyotdan so‘ng, Bode, Mars va Yupiter oralig‘ida
joylashishi lozim bo‘lgan 5-chi sayyorani qidirishga hamma astronomlarni chorladi. Koinotning, aynan
qoidaga
muvofiq qismida, 1801 yilda
Serera
kashf etildi. Bu voqea astronomlar orasida Titsius-Bode
qoidasiga bo‘lgan ishonchni orttirib yubordi va bu ishonch to Neptun sayyorasi
kashf etilgunicha saqlanib