Аср бошларида юзага келган маърифатпарварлик, жадидчилик

XIX аср охири – XX аср бошларида юзага келган маърифатпарварлик, жадидчилик ҳаракати аввало, адабиётимизда катта еврилишларга сабаб бўлди. Неча асрлардан буён анъанавий давом этиб келаётган бир хил қолип ва шаклу шамойилдаги шеъриятни тамомила ўзгартириб юборди. Дунё адабиёти билан кенг таниша бошлаган боболаримиз ўзбек шеъриятида ҳам турли шакл ва услубларни, янги жанр ва методларни қўллаб кўра бошлади. Натижада халқона тилга яқин, даврнинг ижтимоий муаммолари акс этган ўзгача бир шеърият юзага келди. “Миллий уйғониш (жадид) адабиёти XIX аср охирларида юзага келган мазкур ҳаракат ғояларининг адабий-бадиий ифодаси эди. Лекин гап шундаки, у жадидчиликнинг шунчаки бир кўргазмаси (иллюстрадияси) бўлиб қолмади, чинакам адабиётга айланди. У янги адабиётни бошлаб берди. Авжи тараққийси 1915-1925 йилларга тўғри келди¹

1^

Б.Қосимов. (2004). "Миллий уйғониш даври ўзбек адабиёти". Тошкент: "Маънавият".