Ашурхон комилова "СОҒинч ранглари"

СОКИН ТУН

Тунда деразамдан мўралайди ой,

Қулоққа чалинар юлдузлар саси.
Бедорлик бошланар яна ҳойна-ҳой,
Мени чорламоқда туннинг нафаси.

Бунча сокинликни миниб олган тун,

Шовқин чегарага келма беҳуда.
Юлдуз, ой, қаро тун ва мендан бўлак,
Тирик жонзотларнинг кўпи уйқуда.

Ҳаттоки шамоллар олмоқда ором,

Пинакка кетди кўп неча-неча қуш.
Хушбўй гул очилса ёқимли бирам,
Боғда капалаклар кўрмоқдадир туш.

Шовқинлик устига отиб келар тонг,

Ким ўринли чопар, кимдир беҳуда.
Ҳеч бўлмаса соат урмай тургин бонг,
Чунки, юлдуз, ой, тун ва мен уйқуда.

☆☆☆☆☆☆

“Ой нуридан кийимлар бичиб”,
Ҳижрон кўйлагини тикаман.
Кўзда нурим унга бахш этиб,
Сенга уни тақдим этаман.

Еҳтимол сен мендан йироқда,

Қайғуришим сезмассан ҳатто.
Мен сен учун майли узоқда,
Севгим закотини этайин адо.

Бир кун келар, у кун ёнимга,

Умид билан келмоғинг бордир.
Оро кирар дея жонимга,
Қалбим вайрон этмоғинг бордир.

Авф этишим қалбинг истагай,

Атрофимда бўласан ҳалак.
Алданмоққа изн бермагай,
Юрагимдан тикилган кўйлак.

КУН КЕЛАР

Кун келар,тугайди армонлар йўли,

Қалбимга қайтасан яна биламан.
Сўзларинг эслайман ишон ҳар куни,
Кун-у тун мен сени дуо қиламан.

Йўллар йироқлайди юрганим сайин,

Юрагим уради сени соғиниб,
Ҳар сония излашим тайин,
Берган суратингни қучиб овуниб.

Қани туморингга айланиб қолиб,

Кўксингда бир умр қадалиб турсам.
Барча дардларингни ўзимга олиб,
Сен билан ёнма-ён хаёллар сурсам.

Орзулар ортидан қанотларинг қоқ,

Охири муродга етарсан бир кун.
Қалбдаги ғамларни хазон каби ёқ,
Йўлларингни четлаб ўтсин тун.

Кун келар,тугайди армонлар йўли,

Сохта табассумга ўрин қолмайди.
Ўзингни қийнама биров дўст бўлиб,
Бошингга иш тушса дардинг олмайди.

Кун келар,тугайди армонлар йўли.