Aqshning vetnamdagi harbiy va siyosiy ekstansiyasi (1950-1975)

⁶⁹ Devidson F. Farmoni. op. – S. 277

⁷⁰ U yerda. – 277-278-betlar



Dalles va vitse-prezident R. Nikson. Dalles nafaqat Radfordning Vetnam qo`shinlarini Dien Bien Phu yaqinida bombardimon qilish g`oyasidan qo`rqmadi, balki uni yarim chora deb hisobladi va Janubi-Sharqiy hududlarni egallashning oldini olish uchun xalqaro tashkilotni yaratishni nazarda tutgan uzoq muddatli rejani ilgari surdi. Osiyo. R.Nikson ham «Vulture» operatsiyasini qo`llab-quvvatlab, muvaffaqiyatsiz bomba hujumi sodir bo`lgan taqdirda Amerika quruqlikdagi qo`shinlarining Vyetnamga kirishini qo`llab-quvvatlashga tayyorligini bildirdi. «Osiyoda kommunistik ekspansiyaga yo`l qo`ymaslik uchun biz o`z yigitlarimizni hoziroq u yerga yuborish xavfini olishimiz kerak.IMenimcha, Eyzenxauer siyosiy jihatdan nomaqbul qaror qabul qilishi va buni amalga oshirishi kerak», dedi R.Nikson71.
Urushning ushbu bosqichida AQShning hukmron doiralarida DRV qo`shinlariga qarshi atom qurolidan foydalanish imkoniyati jiddiy ko`rib chiqildi. 1954 yilda Eyzenxauer ma`muriyatida «ommaviy qasos» kontseptsiyasi doirasida «strategik atom qurollari» ni qo`llash «chidab bo`ladigan xarajat evaziga maksimal darajada to`xtatib turish» zarurati bilan izohlandi: Vashingtonda atom bombasi shunday deb hisoblangan. Dallesning so`zlariga ko`ra, «amaliy bankrotlik» ga olib kelgan katta «doimiy xarajatlar» ga nisbatan ancha tejamkor va samarali qurol edi72 73.
Bu voqealarning barchasi natijasida Qo`shma Shtatlar Vetnamni «antikommunizm qal`asiga» aylantirish istagida 1954 yilda urushga to`g`ridan-to`g`ri aralashish arafasida qoldi. Ammo 50-yillarda Vetnamda atom bombasidan foydalanish, xususan, harbiy qo`mondonlikning qarshilik ko`rsatishi tufayli sodir bo`lmadi, chunki bunday yondashuv «mavjudligi zarurligiga shubha uyg`otadi»

⁷¹ Vetnamning ironiyasi. – 59-bet