Aqlingiz uchun ozuqa, kitbolar, dono fikrlar, kashfiyotlar

www.aql.uz  - aqlingiz uchun ozuqa, kitbolar, dono fikrlar, kashfiyotlar 

qurdim.  Hammasi  ko'ngildagidek  edi,  yaxshi  hayot  tarzini  kechirardim.  Biroq  sharqiy 

tomondan  uch  chaqirim  narida  quvvati  kuchliroq  yangi  shoxko'cha  qurildi.  Bir 

kechadayoq mening shoxobcham yonidan o'tuvchi ulovlar soni keskin kamaydi. Daromad 

pasayib ketdi  va olti oy  o'tgach, vaziyat o'nglab bo'lmas  darajaga  yetdi. Qanchadir  foyda 

keltirish u yoqda tursin xarajatlarni to'lash uchun yetarli miqdordagi pul topish yo'li yorug' 

jahonda  topilmadi.  Bu  biznesga  bor-yo'g'imni  kiritgan  edim,  endi  yoshim  yetmishga 

yaqinlashganda boy odamdan qashshoqqa aylanib qoldim. 

Yigit o'z yon daftarchasidan ko'zini uzdi. 

—  Siz  yoshingiz  oltmishdan  oshganida  hammasini  boshidan  boshlashga  majbur 

bo'ldingizmi? — so'radi u o'z quloqlariga ishonmay. 

— Ha, — tasdiqladi janob Kammings. 

—  Lekin  bu  yoshda  ko'pchilik  nafaqaga  chiqadi,  —  xitob  qildi  yigit.  —  Oxir-

oqibatda siz nima bilan mashg'ul bo'ldingiz? 

—  Boshida  hech  qanday  g'oya,  fikrlar  paydol  bo'lmadi.  Yagona  bilganim  —  bu 

nimadir  qilishim  kerak  edi.  Bir  kuni  restoranimda  o'tirsam,  u  yerga  uncha  baland 

bo'lmagan keksa xitoylik kirdi. Ul qo'shni stolda mening qarshimga o'tirdi va: «Assalomu 

alaykum  dedi.  U  juda  do'stona  kayfiyatda  edi,  va  biz  go'yo  tez  til  topishdik.  U  mening 

firmamning  taomim  —  shaxsiy  kashfiyotim  bo'lgan  ziravorlar  solib  yog'da  qovurilgan 

kartoshkani  buyurdi  va  bu  unga  juda  yoqishini  aytdi.  Bu  taom  restoranimga  kimki  kirsa, 

uni  tatib  ko'rgan  zamon  barchaga  yoqardi.  Taomni  yeb  bo'lib,  chol,  nima  uchun  odam 

kamligini so'radi va men unga yangi yo'l haqida so'zlab berdim. 

U endi nima qilmoqchi bo'layotganimni so'ragandi, bilmasligimni aytdim. Bu yoqilg'i 

quyish shoxobchasi va restoran qurilishiga yigirma yillik umrimni bag'ishladim. 

Yangi  yo'l  tushguniga  qadar  ishlarim  ko'ngildaqidek  edi,  lekin  yoningdan  transport 

ortiq o'tmay qo'ysa, nima qila olasan? 

Chol menga juda jiddiy qarab dedi: 

«Mening  mamlakatimda  har  qanday  omadsizlik.  ortida  xuddi  shu  miqdorda  yoki 

hatto undan-da ko'proq omad keltirishiga ishonadilar». 

Hazillashayapsizmi,  —  javob  berdim  men.  —  Axir  mening  yigirma  yillik  umrimni 

band etgan barcha narsani yo'qolishni omad deb hisoblash mumkinmi?». 

«Ha, sababi — sizni undnnda kattaroqlari kutmoqda. Bir eshik yopilgan chog'ida siz 

boshqasini ochishga majbursiz. Agar sizda kuchli xohish bo'lsa va buning uchun nimaiki 

talab  etilmasin,  bajarishga  tayyor  bo'lsangiz,  tilagan  hamma  narsaga  erishishingiz 

mumkin...». 

Men derazadan qaragancha nima qilishim kerakligi va vujudga kelgan vaziyaldan qay 

tarzda  yaxshilik  topishim  mumkinligi  haqida  o'ylardim.  Men  ko'p  emas,  bir  zumgagina 

orqamga o'girildimu, keyin qo'shni stolga yana boqdim, qariya joyida yo'q edi. Stol ustida 

tanovul etilgan taom uchun chek va o'nta ism-familiya hamda o'nta telefon raqamlari qayd 

etilgan,  shuningdek,  «Tushlik  uchun  rahmat.  Sizning  yog'da  qovurilgan  kartoshkangiz 

g'oyatda mazali!» deya ostida qo'shimcha bitilgan qog'oz varag'i yotardi. 

Janob Kammings choydan bir ho'pladi va gapida davom etdi: 

---