Aqlingiz uchun ozuqa, kitbolar, dono fikrlar, kashfiyotlar

www.aql.uz  - aqlingiz uchun ozuqa, kitbolar, dono fikrlar, kashfiyotlar 

Bu ajib manzaraga bog' tegrasida oqqan suv o'ziga xos joziba bag'ishlardi. 

—  Naqadar go'zal manzara, — dedi yigitcha. — Ishdan uzilib derazadan boqish juda 

maroqli bo'lsa kerak. 

—    Rahmat,  —  jilmaydi  Ormen  xonim.  —  Ayni  haqiqatni  aytdingiz.  Men  uyda 

ishlash  va  daryoni  tomosha  qilish  imkoniyatiga  ega  bo'lishni  doimo  orzu  qilardim.  Bu 

tariqa  ishlashning  eng  yaxshi  tomoni,  albatta,  tiqilinch  transport  yoki  poyezdda  har  kuni 

behuda  vaqt  sarflangandan  ko'ra  oilam  bilan  ko'proq  birga  bo'lishimdir.  Har  kuni  ishga 

borib  kelish  uchun  uch  soatga  yaqin  vaqti  ketadigan  kishilarni  taniyman.  Tasavvur  qilib 

ko'ring-a? Bir haftada o'n besh soat yoki butun boshli ikki ish kuni demakdir! 

Vaqt — olamda eng qimmatbaho ne'matdir, hatto oltindan-da qimmatli, axir u behuda 

ketsa, ortga sira qaytarib bo'lmaydi. 

Ormen xonim imlab yigitni o'tirishga taklif etdi, o'zi ham yoniga cho'kdi. 

—  Xo'sh, Haqiqiy Boylik sirlaridan xabardormisiz? — so'radi u. 

—  Ha, — javob berdi yigitcha. — Ular haqida ilk bor qanday bilgansiz? 

—    Hozir  aytib  beraman.  Bu  haqda  ilk  bor  o'n  yil  avval  eshitgandim.  O'shanda 

yashash  sharoiti  hozirgiday  emasdi:  birinchi  erim  bilan  ajrashgan  chog'im  edi, 

qulog'imgacha  qarzga  botgandim  To'lov  kartochkalarim  bo'yicha  minglab  funt  qarzim 

borligi bois qarz bergan kompaniyalar meni tinimsiz ta'qib etishar va uning evaziga yashab 

turgan uyimni olib qo'yishmoqchi edi. Sud qaraz beruvchilar bilan ishlarni jo'nashtirishim 

uchun bir oy muhlat berdi, undan keyin barcha mulkimdan ajrardim. 

—  Voy,  xudoyim-ey,  —  hayratlandi  yigitcha.  —  Bu  ahvoldan  qanday  chiqib 

ketdingiz? 

—    O'sha  kunni  juda  yaxshi  eslayman,  —  davom  etdi  Ormen  xonim.  —  Sud  zali 

ostonasida  bu  vaziyatdan  qanday  chiqishdan  yo'l  topmoqdan  butkul  umid  uzib,  yig'lab 

o'tirardim. Bexos yelkamga kimningdir qo'li tekkanini sezdim va o'girilib qarab, yonimda 

o'tirgan kichik jussali keksa xitoylikni ko'rdim. Uning salobatli kiyinganidan avvaliga sud 

amaldori  deb  o'yladim.  U  mendan  biror-bir  yordami  tegishi  mumkinligini  so'radi.  Uning 

hamdardligi  uchun  minnatdorchilik  bildirdim-da,  yo'q,  deya  javob  berdim.  Lekin  u 

ketmadi  va  oramizda  suhbat  ulanib  ketdi.  Uning  gaplarining  ko'pi  yodimda  qolmagan-u, 

bitta  gapi  bir  umrga  esimda  qoldi  —  buni  u  barcha  muammolarni  hal  etmoqning  oltin 

qoidasi deb atadi. «Sizga hamma imkoniyatlardan foydalanib bo'lgandek tuyulsa-da, shuni 

unutmangki... bu undaymas!» 

Yigitcha keksa xitoylikning unga bergan xuddi shunday maslahatini xotirlab, o'zicha 

kulimsirab qo'ydi. 

— Chol «Haqiqiy Boylik sirlari» to'g'risida so'zlay ketdi. Albatta, avvallari bu haqda 

hech  eshitmagandim,  ammo  uning  gaplari  meni  qiziqtirib  qoldi.  Kimdir  biz  o'z 

taqdirimizni boshqara olishimiz mumkindek hisoblashini ilk bor eshitardim. Butun umrim 

davomida  hayot  menga  nisbatan  mehrli  yoki  qahrli  bo'lishi  mumkinligini,  biz  nimagadir 

ega  bo'lishimiz  yoxud  yo'qotishimiz...  barchasi  taqdir  yoki  omadga  bog'liqligini  uqtirib 

kelishgan.  Vaholanki,  qarshimdagi  otaxon  taqdirimiz  uchun  o'zimiz  mas'ulligimiz  va 

barchamiz boylik yaratish quvvatiga egaligimizni so'zlayapti. 

---