Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

Ayrton Glenarvan tomonga qayrildi-da, uning ko‘ziga tik qaradi.
— Ser, javob berishimning hojati yo‘q, — dedi u, — meni odil sudning o‘zi fosh qilsin.
— Odil sudga bu qiyin ish emas, — dedi Glenarvan.
— Qiyin emas deysizmi, ser? — dedi istehzo bilan

600

Ayrton. — Menimcha, juda katta ketdingiz! Men ay-tamanki, eng usta sudya ham meni hech narsa qilol-maydi. Kapitan Grant Avstraliyada emas ekan, mening u yerga nima uchun borganimni kim biladi? Men politsiyaning qo‘liga bir marta ham tushmaga-nimdan keyin, o ‘rtoqlarim ozodlikda bo‘lgandan keyin, politsiya belgilarini aytib qidirayotgan o‘sha Ben Joys men ekanimni kim isbot qiladi? Meni jinoyatda emas, hatto qoralash mumkin bo‘lgan jin-dakkina ayb bilan sizdan boshqa kim aybdor qila ola-di? Mening bu kemani qo'lga tushirib, katorjniklar qo'liga topshirmoqchi bo‘lganimni kim tasdiqlaydi? Hech kim! Eshityapsizmi? Hech kim! Sizning shunday shubhalaringiz bormi? Yaxshi. Lekin bir odamni ayb­ dor qilish uchun bu hali kamlik qiladi, buning uchun ishonch bo‘lishi kerak, sizning esa ishonchingiz yo‘q. To buning aksi isbot qilinmaguncha, men Ayrtonman, «Britaniya» kemasining botsmaniman.
Shularni gapirayotganda Ayrton biroz jonlandi, lekin gapirib bo'lishi bilan yana ilgarigi beparvo ho-latiga tushib oldi. Aftidan, botsman shu bilan uni so'roqqa barham berishar deb o‘ylagan edi, lekin u yanglishdi. Glenarvan yana gap ochdi.
— Ayrton, men sizning o'tmishingizni tekshirish topshirilgan sud tergovchisi emasman. Bu mening ishim emas. Biz bir-birimizga nisbatan qanday munosabatda bo‘lishimizni aniqlab olishimiz kerak. Men sizdan sizni ayblash mumkin bo‘ladigan narsalarni so‘rayotganim yo‘q. Bu odil sudning ishi. Ammo siz mening qanday qidirish ishlari olib boray-otganimni yaxshi bilasiz, bir og‘iz so‘z bilan men yo‘qotib qo'ygan iz tarafga yo'llab yuborishingiz mumkin. Menga kerakli ma’lumotlarni aytib berishga rozimisiz?