Anvar botir ulg‘ayish g’azallar

Mustahiq bo‘lsa agar tarixi ajdoding sening,

Ishq ila dardini yetti pushtiga bergay Xudo.

Nafsi zo‘r xudbin yomon. Bor chorasi: Kelsa amal

Ko‘ksiga, xapdorini qo‘l mushtiga bergay Xudo.

Gar Qamar manman bo‘libdur husnini ko‘z-ko‘z qilib,

Dardini ko‘zi va yo yuz ustiga bergay Xudo.

Dard – go‘zallik, dard – husn, dard – eng azal asriy jamol,

Qalbida Haq bo‘lsa, oni “mast”iga bergay Xudo.

Ey kamolot ahli suv yo‘q joyda tuproq na kerak?

Ikkisi gar bo‘lsa-yu bor, unda ko‘proq na kerak?

Botinida yashnamoq hissi bilan nish ursa ishq,

Anga ildiz na kerak, zohirga yaproq na kerak?

Taqdi-yu baldoq sadafdin, oshdi zebu ziynati,

Bosdi jumboq bardavom: “Gavharga baldoq na kerak?”