Amir temur davlat boshqaruvi

Bu  paytda  Keshda  bo‘lgan  Amir  Temur  Ilyosxo‘janing  mag‘lubiyati  haqidagi  xabarni  Amir  Husaynga  etkazadi  va  ular  1366  yilning  bahorida  Samarqandga  etib keladilar.  Samarqand  atrofidagi  Konigil  mavzeida  qo‘zg‘olon  rahbarlari  bilan  uchrashuv  bo‘lib  o‘tadi.  Amir  Husaynning  buyrug‘i  bilan  bu  erda  sarbadorlarning  boshliqlari  va  aftidan,  faol  ishtirokchilari  qatl  etiladi.  Temurning  aralashuvi  bilan  faqat  Mavlanzoda  omon  qoldirilib,  Xurosonga  jo‘natiladi.  Mu’iniddin  Natanziy  ma’lumotlariga  asoslangan  A.  Ziyoning  fikricha,  sarbadorlar  g‘alabasidan  so‘ng  samarqandliklar  Mavlonzoda  itoatiga  o‘tib  “uni  imom  va  amir  (sifatida)  qabul  qilganlar”.  YA’ni,  Samarqandda  ham  diniy,  ham  siysiy  hokimiyat  Mavlonzoda  qo‘liga o‘tgan. Uning bu “imomligi va amirligi” Samarqandning o‘zida deyarli bir yil  davom  etgan.  SHu  bois  ham  Amir  Husayn  sarbadorlar  harakatining  boshliqlari  va faollarini  omon  qoldirmasligi  aniq  edi.  Amir  Husayn  uchun  o‘z  siyosiy  raqiblarini  zaiflashtirish va mavridi kelsa ulardan qutulish siyosati nechog‘lik muhim bo‘lganini  Konigil voqeasidan so‘ng yuz bergan jarayon orqali ham bilib olish mumkin.  1366-1370 yillar Amir Temur va Amir Husayn o‘rtasidagi ziddiyatlar kuchayib, bu  kurash  Husayinning  o‘ldirilishi bilan  yakun topdi. 1370  yil  9 aprel  chorshanba kuni  o‘z  davrining  nufuzli  amirlaridan  bo‘lgan  SHayx  Muxammad  suldo‘z,  Kayxisrav  Xuttaloniy,  O‘ljoytu  apardi,  Dovud  dug‘lot, Sarbug‘o  jaloyir, Joku barlos,  Muayyad  dug‘lot,  Badaxshon  hokimi  SHayx  Muxammad,  Husayn  bahodir,  Sayyid  Baraka,  termezlik  aka-uka  sayyidlar  Abu  Maoliy  va  Ali  Akbar  kabilar  huzurida  Amir  Tumr  hokimiyati  tan  olindi.  Movarounnahrning  amaldagi  xonligi  CHingizxon  avlodiga  mansub  bo‘lgan  Suyurg‘atmish  qo‘liga  o‘tdi.