Alisher navoly nomidagi toshkent davlat

”
shoiru adiblarni alohida e'tirof etadi.
115

---

Husayn Boyqaroning tug‘ishgan akasi Boyqaro Mirzo haqida 
yozar ekan, 
“haqshunoslig'i a'lo marlabada”
ekanini 
mamnuniyat bilan ta'kidlaydi. 0 ‘z navbatida, bu kabi fikrlar 
hazrat Alisher Navoiy adabiy-estetik qarashlarida haqiqat va 
ma'rifat masalasi alohida mavqyega ega boMganidan dalolat 
beradi.
“Mahbub ul-qulub”ning “Nazm gulistonining xushnag'ma 
qushlari 
zikrida” sarlavhali bobida esa, so‘zlari haqiqat va 
rostlikdan yiroq qalam ahli ijodkorlaming “adno”, ya'ni eng quyi 
tabaqasi sifatida ta'riflanadi va qattiq tanqid qilinadi: “Yana adno 
tabaqasi jamoatedurlarkim, nazm bila faqat ko‘ngullari xushnud 
va xursand va roziyu bahramanddurlar. Va yuz mashaqqat bila bir 
baytkim bog‘lashturg‘aylar, da'vo ovozasin yetti falakdin 
oshurg‘aylar. So‘zlarida ne haqoyiq va maorif no‘shidin halovat 
va nazmlarida ne shavq va ishq o‘tidin harorat. Ne shoirona 
tarkiblari ahsan va ne oshiqona so‘zu dardlari shu'laafgan. 
Ba'zidin agar gohi birar yaxshi bayt voqye' bo‘lur, ammo o‘n 
oncha yamon da'vo zohir boMurki, u ham zoe' bo‘lur”. (Навоий 
2011 (2), 465)
Nizomiy va Navoiy chiqargan mushtarak xulosa shundan 
iboratki, nazmdan murod ko‘ngil xushligi emas. Yuz mashaqqat 
bilan yozgan she'ri uchun shoirlik da’vosini qilish va ovozasini 
yetti falakdan oshirishga urinish - uyat. She'r chinakam she'r 
darajasiga ko‘tarilmog‘i uchun unda haqiqat va maorifdan bahra, 
shavq va ishq o‘tidan harorat bo‘lmog4i talab etiladi. Hazrat 
Navoiy fikricha, yuqorida tanqid qilingan adno toifaning 
qoralamalari ana shu fazilatlardan mahrum. Ulaming ba'zisi agar 
bir yaxshi bayt yozsa, o‘n yomon bayti bilan o‘sha arzirli baytni 
ham zoe qiladi.
Umuman, Haq va haqiqatga tayanish - ijod namunasining 
qimmatini oshirgani kabi ijodkoming ham martabasi yuksalishiga 
dalolat qiladi..