|
Bulut to`sgan oy
Husanjon shoshib kelib, stol chetiga kaftlarini tiragancha:
-Ketibtilar, -dedi. -Xizmat qilgan ofitsiantka takzi zakaz qilgan ekan. Kecha bizda yotmagan, administrator bilan ham gaplashdim.
-Him, o`tiring…Qayerga ketishganini aytmagan bo`lsa kerak? Taksi—shaxarda qatnaydimi faqat yo mejdugarodniylari ham bormi hozir?
-Hozir farqi yo`q, okajon, --dedi Husan. –Ommo-lekin bitta qarz gapni aytib qo`yishim kerak… Xonim, sizni ikki marta so`radilar. Ilgari kelishlaridayam so`rovdilar. Man sizni bir bor ko`rganimmi, siz ham u kishini so`raganizni aytuvdim. Hu, biron oylar muqaddam…
Gulsara miyig`ida jilmayib, sekin-sekin bosh irg`adi. Keyin menga qarab kuldi.
-Bir marta so`rovdim… Shu ko`rgim keluvdi-de ablah okeizni.
-Attang-attang, -dedim men. Ammo Gulsara ham uni ko`rishga, darhaqiqat, umidvor ekaniga shubham qolmadi. Bu esa, mening: “Gulsara ham uni sevib qolgan” deb hukm chiqarishimga asos bo`ldiki, ularni uchrashtirishni –do`stona burchim, deb hisobladim, (Biroq “burch”ning ijrosiyana cho`zilib ketdi…)
-Men tepaga chiqishim kerak, --dedi Husanjon. –Okamizzi endi qo`ldan chiqarmayman!
-Omon bo`ling.
-Ichkarigayam kirib turinglar… Mahalliy klientlar ja sanalib qolishdi. Hozir ham turislar o`tirishibdi.
-Bizgayam navbat kelar, --dedim.
-Kelmasayam o`ksimiymiz, --dedi Gulsara.
Kulishdik. Xusanjon ketdi. Men fujerlarga yana shampandan quydim.
(Sh. Xolmirzaev)
Natijalar
1.Xat. “Salom, Shukurjon!
“To`lqinlar”ni o`qidim. Asar menda yaxshi taassurot qoldirdi. Ma`murjonni tabassum bilan tasvir etasiz. Butun asar davomida qisqalikka intilasiz. Tasvir usulingiz ham menga ma`qul. Yozuvchilik ko`zingiz ochilib kelayotgani ko`rinib turibdi. Lekin asarning nomi, menimcha, to`g`ri emas. Ijodingiz baroridan kelsin.
Sizning Abdulla Qahhor”
2.Matyoqub aka Til va adabiyot institutiga direktor bo`lib tayinlanar ekan.
3.Saida - Ofeliya bilan gaplashdim.
Unga ota-onam va singillarimning yo`qlovini yetkazgach, to`yga ham tayyor ekanliklarini bildirdim. So`ngra uzrnamo jilmayib, ularning bo`lajak kelinlari haqida ko`proq narsa bilishni istashlarini bayon qilib, bu to`g`rida kursdoshim Naziradan so`raganimda, u sizni juda maqtagani, qarindosh-urug`laringiz juda obro`li kishilar ekan. Yo`g`ontepa tarafda urug`doshlaringiz ko`pligi va hokazolarni aytganini aytgach:
-Farg`onada bitta og`angiz bor ekan, --deb davom etdim. –Savdoning boshlig`i ekanlar…
-A-a, --dedi u qandaydir istab-istamay.
-Juda-a olijanob, saxiy odam ekanlar-u, sal dimog`dor ekanlarmi? Kechirasiz…
-Ichganda ayniydi, --dedi u keskin. –Amalga mingandan keyin, ayniqsa, ko`p ichadigan bo`p qoldi. Shuning uchun opam bir-ikki marta urishib beruvdilar, oyog`ini tortib ketdi.
-Tushunarli, --dedim.
Saida istehzoli kuldi.
-Bu narsa… biron narsani o`zgartiradimi?
-Qo`ysangiz-chi.
-Aytmoqchi, o`sha… yuborgan edi o`sha sovchilarni. O`tgan yili. Saida farg`onalikka teksin, der ekan… --U yana kuldi. Bitta o`zingiz yashavossizmi haliyam?
-Ha. Kvartiramni ko`rasizmi?
-Xmm, vaqt bo`lganda… Lekin opamlar bizni hovlida yashashimizni istaydilar, joy bor: alohida uy. Opam, buvim, mandan bo`lak hech kim yo`q.Buvim qarib qoldilar…
-Hmm, buni o`ylab ko`ramiz.
Bu fikr-taklif menga g`olibo ma`qul tushdi: demak, ijaraga uy izlab yurishlarim barham topar ekan. Va eng muhimi, domla aytganlaridek uylanish… ijod qilishga foyda bersa, nur ustiga nur: axir, pishirish-kuydirish, supurish-sidirish ko`p vaqtni oladi. Yozuvdan chalg`iysan. Yoningda sevimli xoniming bo`lsa…
Shunda o`zimni ta`magirlik yo`liga tushgandek tuyib qoldim-u, miyamga qaysi go`rdan “ichkuyov” degan so`z kirib keldi: tabiiy, men bu ish sharoit taqozosida bo`lajagi va albatta, vaqtinchalik ekani (axir, men ham uyli bo`lamanku?!), qolaversa, “ichkuyov” degan tushunchalar “eskilik sarqiti”dir, deb hisoblasam-da tag`in nimadir pinhona azob berayotganini his qildim: uyat hissimi, ormi…
Nihoyat, bu masala haqidagi xulosani orqaga surib qo`yishni ma`qul ko`rdim: onamlar kelishsin-chi…
Onamlar (ehtimol otam ham) sovchilikka kelishini “yozga”, deb aytdim. Yana-da aniqrog`i, “Gamlet”dan qutulganimizdan keyin ularni chaqirajagim va bularning uylarigacha oborib qo`yajagimni aytdim.
Saida indamay bosh irg`ar edi.
4. “O`n sakkizga kirmagan kim bor…”ni yozayapman. Bu uychagayam o`rganib bo`ldim.
Do'stlaringiz bilan baham: |
