Alisher navoiy nomidagi o‘zbek tili va adabiyot universiteti o`zbek tili va adabiyotini o‘qitish fakulteti

Shokir Yo‘ldosh
she’rlari alohida e’tirofga loyiqdir.She’riyatni hayotining asosiy mazmuni deb 
bilgan shoir: 
Mening bolam she’rdir,ayolim ilhom. 
deb yozadi.Shokir Yo‘ldosh she’rlarining asosiy qismini mehr-oqibat,muhabbat 
mavzuyidagi she’rlar tashkil qiladi.Uning: 
Bir parcha go‘shtdan nima farqi bor 
Mehr-muhabbatsiz yurakning… 
deya ta’kidlashida olam-olam ma’no mujassam.Insonlar o‘rtasidagi oqibatning 
ko‘p hollarda unutilib qo‘yilishi shoirning uyg‘oq yuragini doim tashvishga soladi. 
Uni sog‘inch iztiroblari o‘rtaydi. Ammo bu faqat suyukli oshiq yo‘llariga nigoron 
dil izhori emas, balki olis qishloq hamda mushfiq onaizor alqovidir. Nazarimizda, 
ona poyiga yiqilishga talpinmagan inson bo‘lmasa kerak. Ammo, diydor tuhfasi 
uchun hislarini poyandoz qilmoq va she’riyat mintaqasidan yupanch izlamoq chin 
Shoir ilkidagi a’moldir. 
Shaharda 
yurib, 
uzoq 
qishloqdagi 
onasining 
holidan 
xabar 
ololmayotgani,onaning uni o‘ylab tun-u kun tashvish tortishi,sog‘inch azoblari 
shoir qalbini o‘rtaydi: 
G‘amimni yeydi-ya g‘amlari kamday, 
Kamimni o‘ylaydi kamlari kamday, 
Sog‘intirib qo‘ydim namlari kamday, 
Onamning yoshini arting chinorlar. 
“G‘amlari”,”Kamlari”,”Namlari” so‘zlarining qofiyadoshlik hosil qilishi She’rga 
o‘ziga xos ta’sirchanlik bag‘ishlagan. Yosh ijodkor uni Shoirga aylantirgan ilk 
muhabbatni sog‘inib bir qator she’rlar bitadi. Ba’zida tilida “
Men seni 
unutdim,unuta oldim”
deya jar solishga urinsada,
Sensizlikda aprel oyi ham oxirlab qoldi… 
Lekin hanuz hovlimdagi bodom gullamadi…

---

25 
kabi hijron azoblarini ifodalagan satrlari dilida hamon muhabbat olovi 
so‘nmaganini sotib qo‘yadi va inson muhabbat bilan tirik ekanligini isbotlaydi. 
Muhabbat poyida dildan tilga ko‘chgan bu toza tuyg‘u anglangan kechinma 
ekanligi bilan ham qadrlidir. Shoir uchqur hayollari sarrin yel, musaffo tong, 
xazonrez bargu olis samovot sari sochilib ketsa-da, u bariga shafqat nazari bilan 
boqadi. Zotan, uning ko‘ngli bunday kenglik va yuksaklik qamrovidan yana 
zaminga qaytib, o‘zining bandalik maqomida turishga qodir. Taqdirdan tuhfa 
kutayotgan betoqat qalb sohibi intizor nigohlarida shukrona, harakatlarida 
musallamlik maqomi oshkor. Yana bir o‘rinda lirik qahramon: 
“Sensiz 
devorlarning rangi oqargan”
deya faryod chekadi. Uning muhabbat va hijron 
motivlari mehvarida soddalik va samimiyat, zig‘ircha qadrdan o‘zga tilagi 
bo‘lmagan sohir qalb armonlari silqib turadi. 
She’rlarimdan ufurar hamon, 
Yodning o‘sha achchiq faryodi 
Misralarida esa lirik qahramon haqiqatni barilla tan olishining guvohi bo‘lamiz. 
Zotan, uning dil qo‘rg‘onidagi satrlarda hislar ifodasi betakror jarang kasb etadi. 
Tug‘ilish va yashash mazmunini mehr-muhabbatda ko‘rgan shokirbek yoriga 
qarata: 
Ketsang kim tebratar yurakkinamning, 
Hislar yotqizilgan beshiklarini… 
eb nola qiladi.Lekin og‘ir iztiroblar va taqdir sinovlari lirik qahramonning ruhini 
sindirolmaydi: 
Ko‘ksimda umidim uchquni yoniq, 
Alanga oladi tun yorgan kunday…
Tilagimiz yosh va iste’dodli ijodkor Shokir Yo‘ldoshning ko‘ksidagi ana shu umid 
uchquni aslo so‘nmasin.Yoniq She’rlaridan iborat guldastalar bilan she’riyat 
atalmish gulzorni bezashda davom etsin. 
Yana bir yosh va umidli ijodkor