Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz

Nasoi m  ul -M uhabbat ( I-  qi sm)  
Alisher Navoiy
 
 
90 
library.ziyonet.uz/ 
 
Toʻrtunchi tabaqadindur. Abu Sa’d Xarroz bila suhbat tutubdur va nisbatin anga 
durust qilur. Tiyhda dunyodin oʻtubdur. Shayx Abu Usmon Magʻribiy debdurki, bir 
vaqt Abulhusayn Bunon raqsu samo’da garm erdi. Va Abu Sa’d Xarrozni koʻrdumki, 
aning uchui ovoʻchin qoqadur erdi. Ul debdurki, barcha el bodiyada tashnalabdurlar 
va men Nil qirogʻida. Ham ul debdurki, biyik tutmagʻay Tengri doʻstlarining qadrin, 
magar ulki Tengri qoshida qadri biyikdur. 
280.
 
A
BULHUSAYN B
.
 
H
IND 
F
ORSIY Q
.
 S
. 
Toʻrtunchi tabaqadindur. Oti Ali b. Hind Qurashiy, Forsning kibor mashoyixindindur. 
Va Ja’far Haddod, andin buzurgrok, Abu Amr b. Abu Usmondek va Junayd va ul 
tabaqadagʻilar bila suhbat tutubdur. Ul debdurki, har kishini Haq Taolo oʻz qurbi 
bisotida oʻlturtqay, harne anga yetsa, ani rozi va xushnud qilgʻay, neuchunki, qurb 
bisotida norizoligʻ va noxushnudlugʻ boʻlmagʻay. Ham ul debdurki, Alloh taolo bila 
husni xulq shikoyat tarkidur va aning amrlari va farmonlariga koʻngul nashoti va nafs 
tayyibi bila qiyom koʻrguzmak va xalq bila yaxshilik qilmoq va burdborligʻ. Ham ul 
debdurki, 
 
bayt: 
[Dardu gʻam payti ularga chopardim. 
Endi dardu gʻamim–ular. qayerga boray?]
(1)
. 
281.
 
A
BULADYON Q
.
 S
. 
Kuniyati Abulhasandur, oti Ali. Aning uchun ani Abuladyon debdurlarki, barcha 
dinlarda munozaoa qilur erdi va muxolifqa shikast berur erdi. Junayd bila muosir erdi 
va Abu Sa’d Xarroz bila suhbat tutub erdi. Aning Ahmad otligʻ quli bor erdi. Ul 
debdurki, Abuladyon bila bir majusiy orasida bir kun soʻz oʻtar erdi. Ul dedikim: oʻt 
Haq taolo amri bila kuydurur. Majusiy dedi, agar muni manga koʻrguzsang, sening 
diningga kiray. Bu ishga qaror berdilar va azim oʻt yoqtilar. Chun oʻtunlar choʻgʻ 
boʻldi, yerga yoydilar. Shayx sajjoda ustida namozgʻa mashgʻul erdi, chun forigʻ 
boʻldi, qoʻpub ul oʻtqa kirdi va hech boʻshmadi. Majusiygʻa dedikim, muncha 
basmudur, yo yana ham oʻt yoqarmusen? Majusiy musulmon boʻldi. Shayx soʻzning 
oxirida chiroyin yopti va oʻtdin chiqti. Ahmad debdurki, kecha oyogʻin uvalar erdim. 
Oyogʻi bir olma chogʻligʻ qabarib erdi. Aning sababin Shayxdin soʻrdum. Dedi, oʻtqa 
kirganda oʻzumdin gʻoyib erdim, ul soʻzni majusiygʻa ayturda hozir boʻldum, bu 
aning natijasidur. Agar ul oʻt oʻrtasida erkanda behuzur boʻlsa erdi, kuyar erdim. 
Shayx ul-islom debdurki, ul qachon hajga borsa erdi, uyidin ihrom bogʻlab, 
«labbayk» urar erdi va tebrar erdi. Bir qatla hajdin keldi va «labbayk» urmogʻni 
bunyod qildi. Ayttilarkim, sovugʻliq qilma hajdin emdi kelibsen. Dedi, bu 
«labbayk»ni haj uchun urmaymenkim, aning uchun uradurmen. Bir hafta oʻtmadikim, 
dunyodin oʻtti. 
282.
 
A
BU 
J
A
’
FAR 
M
UHAMMAD B
.
 
A
LI 
N
ASAVIY AL
-
MA
’
RUF 
M
UHAMMAD 
A
LIYON Q
.
 S
. 
Toʻrtunchi tabaqadindur. Nisoning ajilla mashoyixidin. Abu Usmon Hiriyning kibori 
ashobidn. Mahfuz debdurkim, ul maorif ahlining imomidur. Ul debdurki, har kim oʻz 
ixtiyoru dilxohi bila karomot iz-hori qilsa, ul mudda’idur, har kimki, bexost va ixtiyor 

---