Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz

Shayx Najm

(27)

 — ham sovaliqdur va Qozi Isogʻa qarobatdur. Sulton 

Ya’qub qoshida andin maxsusroq va noyibroq kishi yoʻq erdi. Har necha 

qozi Iso elga istigʻno va azamat koʻrguzdi. Ammo shayx xaloyiq bila 

yaxshilar borishti. Fuqaro va masokinning ishiga koʻp madadkorliqlar 

qildi. Andoqki, yaxshi oti atrof va javonibqa bordi. Bu faqir bila dagʻi 

gʻoyibona muhabbat va yorliq va iniliq qoidasin mar’i tutti. Bu matla’ 

aningdurkim: 

Ba shoʻxi mexurad xuni dili man chashmi xunxore, 

Baloi fitnajoʻe ofati jone.xitamkore

(28)

. 

Xoja Afzal

(29)

 — Kirmon mulkining ashrofidindur. Tab’i va axloqi xub 

mutaanniy va mutavoze’ yigitdur. Ahli qalam bu zamonda barcha 

muttafiqdurlar mungakim, siyoq va daftar va hisob va zarb va qismat 

ilmida benaziri davrondur. Oʻn besh yilga yaqin hazrat Sulton sohibqiron 

qullugʻida vazorat devoni aning ixtiyori erdi. Majdiddin Muhammad 

buzugʻligʻidakim, ahvoliga futur yetmagan kishi qolmadi, ani dagʻi 

podshohqa yomon koʻrguzdikim, zaruratidin jalo ixtiyor qildi. Ammo ul 

safarda Makka ziyoratigʻa musharraf boʻldi. Balki mirhojliq mansabi anga 

mufavvaz boʻldi. Har necha ul mamolik salotini mulozamat taklifi qildilar, 

qabul qilmadi, debturkim: «Agar qulluq qilsam, oʻz podshohimgʻa 

---