Алишер навоий мукаммал асарлар тўплами учинчи том

Зиҳе ҳуснунг зуҳуридин тушуб ҳар кимга бир савдо,
Бу савдолар била кавнайи бозорида юз ғавғо.


Сени топмоқ басе мушкилдурур, топмаслиғ осонким,
Эрур пайдолиғинг пинҳон, вале пинҳонлиғинг пайдо.

Чаман оташгаҳига оташин гулдин чу ўт солдинг,

Самандардек ул ўтдин кулга ботти булбули шайдо.
Не ишка бўлди беором кўзгу аксидек Мажнун,
Юзи кўзгусида аксини гар кўргузмади Лайло.

Қуёшқа гаҳ қизармоқ, гоҳе сарғармоқ эрур андин

Ки, сунъунг боғида бор ул сифат юз минг гули раъно.


Недин юз гул очар ишқ ўтидин булбул каби Вомиқ,
Вомиқ юзингдин гар узори боғида гул очмади Азро.

Каломингни агар Ширин лабида қилмадинг музмар

Недин бас лаъл ўлур Фарҳоднинг қон ёшидин хоро.

Жамолинг партавидин шамъ ўти гар гулситон эрмас,

Недин парвона ўт ичра ўзин солур Халилосо.

Малоҳат бирла туздунг сарвқадлар қоматин, яъни

Ки, мундоқ зеб бирла ул алифни айладинг зебо.

Қаноатнинг далилин инзиво қилдинг яна бир ҳам

Далил ушбуки қониъ ҳарфидин халқ айладинг анқо.

Навоий қайси тил бирла сенинг ҳамдинг баён қилсун,

Тикан жаннат гули васфин қилурда гунг эрур гўё. 21-бет
489

Азал наққоши тарҳ айларда гул барги намудорин,

Магар паргор қилди булбули саргашта минқорин.

Қазо машшотаси парвоналар жисми кули бирла

Ҳамоноким, ёрутди шамънинг миръоти рухсорин.

Дегин, Мажнун қора жонининг узган риштасидиндур

Ки, сунъ илги мутарро қилди Лайло зулфи зуннорин.

Магар Фарҳод жонидин сизиб қонидин этти ранг

Қадар сувратгари Ширин лаби лаъли шакарборин.

Тарозу барги гул, ип риштайи жон, тош лаъл этти

Чекарда хозини ҳикмат лабинг ёқути миқдорин.

Қароғларим эмастур, балки топқач кўзга қоқмишмен,

Итардин ваҳм этиб, рахшинг ситомин, балки мисморин.

Аёғинг кирпигимдин оғриған бўлса, ёриб кўксум

Исиқ қонимға қўйким, ул ҳино-ўқ, чексун озорин.

Харобот аҳли уру доғ, дерким, куйдурунг, соқий,

Даво йўқ сирмабон қочмоқдин ўзга шайх дасторин.

Магар бўлди қуюн туфроғ ила ел, май, су бирла ўт,

Ясарда масти саргардон Навоий хилқати зорин. 310-бет
540

Меҳрдин дерменки, бўлсам дойим ул ойим била,

Найлайинким, чарх эврулмас менинг ройим била.

Ҳажр аро мендурмену пуроҳу пурхам қоматим,

Ғам чериги хасму мен бу навъ ўқ-ёйим била.

Аҳли мажлис куйдурур тилин кесиб, бошин узуб,

Шамъ даъво қилса моҳи мажлис оройим била.

Кўҳи дарду тешайи ҳижронни сўр Фарҳоддин,

Англамас Хусравки, Ширин бирладур дойим била.

Ҳусниға ҳар лаҳза ҳайронроқмен охир яхшидур,

Ўлмасам ногаҳ бу ишқи ҳайратафзойим била.

Бўлмайин дайри фано хаммори гар қилсам бадал,

Шоҳиди худбин ридосин бодаполойим била.

Дам-бадам мискин Навоийнинг дегил қон ютмоғин,

Эй қадаҳ, гар ҳамдам ўлсанг бодапаймойим била. 339-бет