Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман)
бироқ аввал сиз ўз бўлмангизга киришингиз керак.
Қиз индамай бош ирғади-да, ичкарига кириб кетди.
***
Назоратчилар кийимидаги Мирлин Теренс кўчада Новвойни,
Рикни ва Валонани бирга кўриб қолганида тез ва кескин ҳаракат
қилиш лозимлигини англади. Унинг бошқа иложи йўқ эди: қўлига
қуролни олган заҳоти Новвой тил тортмай ҳалок бўлди ва ерга
қулади.
Кейин, халойиқ орасида ғала-ғовур кўтарилиб, Рик билан
Валона оломон ичида йўқолиб кетдилар. Юқорида эса ҳақиқий
назоратчиларнинг учар машиналари калхатдек чарх ура
бошлади, у эса нима қилишни билолмай гангиб қолди.
Аввалига у Рик билан Валонага етиб олмоқчи бўлди, бироқ
бу режадан тезда воз кечишга тўғри келди. Эсини йўқотган
оломон орасидан ўтиб бўлармиди?
Бунинг устига хавф катта,
уни бирпасда тутиб олардилар! Резидент қарама-қарши томонга
—
новвойхонага қараб йўл олди.
У эрта тонгда назорат станциясига яқинлашди. Зерикиб
ўтирган ёлғизгина навбатчида беэътиборлик билан қаҳр-
ғазабнинг аралашмасидан иборат кайфият зоҳир эди. Теренсга
ўз шахсини ва иш жойини тасдиқлаш буюрилди. Резидент
чўнтагидан ҳужжат ўрнига шаҳар атрофидаги қандайдир ярим
хароба кулбадан суғуриб олган пластмасса бўлагини чиқарди.
У назоратчининг бошига ана шу бўлак
билан туширди ва
унинг кийимлари билан қуролини ечиб олди. У, назоратчи
ҳушини йўқотдигина эмас, ўлганини ҳам сезиб унча
ташвишланмади, чунки шундоқ ҳам жиноятлари кўпайиб
қолганди.
У ҳамон озодликда юрар, назорат
олий судининг занглаган
машинаси уни қидириб бекорга ғирчилларди.
www.ziyouz.com
kutubxonasi
74
Айзек Азимов. Коинот оқимлари (роман)
Теренс новвойхонага яқинлашди. Новвойнинг остонада
турган кекса ёрдамчиси назоратчининг даҳшатли кийимини
кўриб, чинқирди-да, ўзини лип этиб дўконга урди. Резидент унга
отилиб, хамир юқи ёқасидан ушлаб тортди.
—
Новвой қани?
Чол лабларини жуфтлади-ю, аммо товуш чиқаролмади.
—
Гапир. Икки дақиқа илгари мен одам ўлдирдим. Яна бир
кишини гумдон қилиш менга ҳеч гап эмас.
—
Шафқат қилинг, жаноб! Мен билмайман.
—
Билмасанг, ўласан.
—
У менга ҳеч нарса демади. Мен фақат унинг Вотекс ва
қандайдир фазовий кема тўғрисида гапирганини эшитиб қолдим.
Теренс уни итариб юборди.
Демак, Новвой уларга патта олиб берган. Кема кутиб туради.
Рик билан Валона ўша ёққа йўл олишган. Бормасликларининг
иложи йўқ. Аммо қандай қилиб у —
Резидент, куппа-кундузи
ҳеч кимга билинтирмай фазо бекатига боради?... Вазият жуда
мушкул эди. Агар у Рикдан, яъни Сарк истибдодига қаратилган
катта қудратли қуролдан айрилса, унинг ҳаёти саркликлар учун
пашша умридек арзимас бўлиб қолади. Шунинг учун ҳозир энг
аҳамиятлиси Рик...
Шунинг учун, у назоратчилар ўзлари каби кийинган
кимсани қидиришаётгани, ҳаво машиналари ҳамон учиб
юришган бўлса-да, асло ҳаяжонланмай кўчага чиқди.
Теренсга манзил маълум эди.
Флоринанинг фазо бекатлари
орасида фақат биттагинаси оддий саёҳатчиларга, камбағалроқ
саркликларга, флориналик хизматчиларга ва Флоринага рухсат
олишга муваффақ бўлган ўзга сайёраликларга мўлжалланган.
Бекат дарбозаси ёнида турган текширувчи яқинлашиб
келаётган Теренсга қизиқсиниб қараб турарди.
—
Салом, жаноб, — деди у. Унинг товушида журъатсизлик
оҳанги сезилиб турарди. — Шаҳарда катта ғалаён бўляптими?
www.ziyouz.com
kutubxonasi
75