fe’lidan
“oqib
chiqish
joyi”,
“boshlanish
nuqtasi”
“buloq”ma’nosidagi
manba
(
عَبْنَم
) soʻzi yasalgan.
Har qanday
harakat, voqea-hodisaning boshlangʻich nuqtasi, avvali,
boshiga
nisbatan qoʻllangan bu soʻz ma’lum soha
kishilarining ixtiyoriga
binoan ijod mahsuli tushunchasida qarorlashdi va “manba”
deyilganida
muayyan
asar
(kitob) tushunila boshladi.
Mutolaa
qilingan kitob oʻz oʻquvchilarida turli xil oʻxshash va farqli fikrlarni
uygʻotadi.
Fikrlarning
oʻxshashligi
qarashlar
ni,
farqliligi
yondashuv
larni yuzaga keltiradi. Bu
jarayon bamisoli kitobdan
kitoblar
otilib chiqayotgan,
asardan asarlar tarmoqlanib,
toshib
oqayotgan oqimga oʻxshaydi.
Matn
– arabcha izohli lugʻatlarda bu soʻz “narsaning ustki, yuza
qismi” deb ta’riflangan. Masalan, yerning ustki qattiq qismi (
Do'stlaringiz bilan baham: