Ajiniyoz nomidagi Nukus davlat pedagogika instituti Boshlang’ich ta’lim va sport tarbiyaviy ishi fakulteti

Ajiniyoz nomidagi Nukus davlat pedagogika instituti

Boshlang’ich ta’lim va sport tarbiyaviy ishi fakulteti

2-mutaxassislik 3-kurs talabasi

Usmanova Bayanning

Tarbiyaviy ishlar metodikasi

fanidan

6-amaliy mashg’ulot ishi

Mavzu: O’quvchilar jamoasi bilan ishlash. O’quvchini rag’batlantirish usuli
Reja:

1. 
   O’quvchilarni jamoa orqali tarbiyalash
   
2. 
   Tarbiyada bola shaxsini hurmat qilish
   

Bir jamoa o’z-o’zini boshqarish organiga ega va umummilliy jamoaning uzviy qismi sanaladi. Shuningdek, u maqsadning birligi va tashkil qilish xususiyatlari orqali umummilliy jamoa bilan bog’lanadi. Ijtimoiy jamiyatning ehtiyojini qondirishga yo’naltirilgan birgalikdagi faoliyat jamoaning navbatdagi muhim xususiyatlaridir. Jamoa faoliyatining ijtimoiy-g’oyaviy yo’nalishi ham jamoaning faoliyati mazmunida o’z aksini topisji muhim ahamiyatga egadir.

Bugungi kunda pedagog olimlar bolalar jamoasi rivojlanishi jarayonini tahlil qilar ekanlar, uni quyidagi ikki bosqichga bo’ladilar:

1. 
   Jamoani dastlabki jipslashtirish;
   
2. 
   Jamoani shakllantirish uning har bir a’zosini individual rivojlantirishning qurolidir.
   

Jamoa hayotidagi har bir bosqichlarni ajratib ko’rsatish yuqorida bayon etilgan fikrlarga zid emas, balki shaxsning rivojlanganida jamoaning yetakchi ahamiyatini ta’kidlaydi.
Russ pedagogi A.S.Makarenko jamoa munosabatlarining ichki jihatlariga katta ahamiyat bergan edi. U jamoada shakllangan eng muhim quyidagi belgilarni ajratib ko’rsatgan edi. Major doimiy tetiklik, tarbiyalanuvchilarning faoliyat; o’z jamoasi qadriyatlarining mohiyatini tushunish, uning uchun guruhlanish asosida o’z qadr-qimmatini anglash;
uning a’zolari o’rtasidagi do’stona birlik; jamoaning har bir a’zosidagi do’stona birlik; tarbiyali, ishchan harakatga yo’’lovchi faollik; o’z hissiyot va so’zlarini boshqara olish ko’nikmasi.
Jamoani shakllantirishda jamoa a’zolari va ularning faoliyatlariga qo’yiladigan yagona talablar muhim ahamiyat kasb etadi. Yagona talab o’quvchilarning dars jarayonidagi, tanaffus, guruhdan tashqari ishlar vaqtidagi jamoat joylari hamda uydagi xulq-atvor qoidalarini o’z ichiga oladi. Puxta o’ylab qo’yilgan talablar tizimining muntazam amalga oshirilishi o’quv yrtida muayyan tartibning o’rnatilishini ta’minlaydi.
Pedagoglar tomonidan qo’yilgan talablaar quyidagi sharoitlarda ijobiy natija beradi.

• 
  Qo’’yilayotgan talablar o’quvchi shaxsini hurmat qilish bilan birga qo’shilishi kerak;
  
• 
  Qo’yilayotgan talablar muayyan o’quv yurti yoki guruhdagi mavjud sharoitini hisobga olgan holda qo’yilishi lozim;
  
• 
  Qo’yilayotgan talablar aniq bo’lishi kerak;
  
• 
  O’quvchilarning tashqi qiyofasi, kiyinishi, yuirsh-turishi hamda muomalasiga nisbatan qo’yilayotgan talablar, ularda ma’naviy madaniyatni shakllantirishga xizmat qilishi shart.
  
• 
  O’qituvchi tomonidan qo’yilayotgan hajmi, tizimini bilibgina qolmasdan, talab qo’yish metodikasini ham o’zlashtira olgan bo’lishi kerak.
  

O’quvchilarga talablar qo’yish metodikasi bolalarni talablar mazmuni bilan tanishtirib ularning ahamiyatini tushuntirish, tajriba orttirish hamda ularning muntazam suratda nazorat qilib borishdan iborat.
O’quvchilarni talablar bilan tanishtirish ko’oincha umumiy majlislarda amalga oshiriladi, bunda ta’lim muassasasi direktori yoki o’quv ishlari bo’yicha direktor o’rinbosari istiqbolli rejalari va ularni amalga oshirish jarayonidagi talablar mazmuni bilan o’quvchilarni tanishtiradi. Batafsil tanishtirish ayrim hollarda amalda ko’rsatish, keyinroq guruhlar bo’yicha majlislarida, maxsus suhbatlar uyushtirish gohida amalga oshiriladi.
Xulq-atvor tarkib toptirishga yo’naltirilgan talablar bilan tanishtirish mazkur talablar ustida mashq qildirish bilan qo’shib olib borilishi kerak. Xulq-atvorni tarbiyalash ongni tarbiyalashga qaraganda murakkab ish. O’quvchilar talab;ar mohiyatini yaxshi anglashlari mumkin, biroq aksariyat hollarda ularga rioya qilmaydilar. Shu bois muntazam ravishda mashq qildirish madaniy xulq-atvorni odatga aylantiradi
Talablarning qo’yilishi jarayonida ularga o’quvchilarning amal qilishi ustidan naorat o’rnatish lozim. Nazorat qilib borish turli shartlar yordamida amalga oshiriladi, chunonchi, xullq-atvor jurnalini yuritish, guruhdagi navbatchilik uchun stendda baholarni qayd etib borish va boshqalar. Nazorat haqqoniy va muntazam bo’lishi kerak. Uning natijalaridan o’quvchilarni ogoh rtib borish lozim.

1. 
   Jamoani uyushtirish va jipslashtirish. Unda faolni tarbiyalash bilan chambarchas bog’liq. Har bir pedagogning jamoani shakllantirish borasidagi harakati jamoaning taynch yadrosini tanlashdan boshlanadi.
   

Jamoa faollini shakllantirish jamoaning u yoki bu faoliyatga nisbatan ehtiyoji mazmunidan kelib chiqadi.
Ishonchli ishchan jamoa faolini yaratish uchun o’qituvchi o’quvchilr faoliyatini, ularning jamoa ishlari ishtiroki, xulq-atvorini kuzatib borishi har bir o’quvchining ijtimoiy faoliyatini tashkil etish layoqatini aniqlashi zarur.
Jamoa faolini shakllantirishda o’quvchilarning jamoadagi obrosini ham inobatga olish lozim. Jamoa faoli tarkibini bolalarning o’zlari, albatta, pedagog ishtirokida va rahbarligida tanlasa, maqsadga muvofiq bo’ladi. Pedagog jamoa faoli bilan maslahatlashishni tashkil etadi.
Jamoa faolining har bir a’zosi zimmasiga muayyan vazifa yuklash, ma’lum davrda ana shu faolga oshirilgan talab qo’yiladi. O’quvchilar jamoasida faol ragbarligida o’z-o’zini boshqarish jamoa a’zolaridan ayrilarining boshqasi ustidan ustun kelishiga olib kelmasligi kerak.
Shu bois pedagog faolni maqsadga muvofiq faoliyat yuritishini nazorat qilib borishi lozim. O’quvchilar o’z-o’zini boshqarish, bu pedagoglar tomonidan tashkil qilinadigan jamoa ishini uyushtirish va boshqarishda o’quvchilaring faol ishtirok etishidir. O’z-o’zini boshqarishning shakllari orasida jamoa a’zolarning yig’ilishi, konferensiyasi hamda turli komissiyalar faoliyati o’rin tutadi.

1. 
   O’quvchilaar jamoasini shakllantirishda an’analar muhim o’rin tutadi. Jamoa an’analariga bu barqarorlashgan odat bo’lib, ularni jamoa a’zolari birdek qo’llab-quvvatlaydilar. Jamoa an’analari mazmunida munosabatlar xususiyati hamda jamoaning ijtimoiy fikri yorqin ifodalanadi.
   

Jamoa an’analari shartli ravishda ikkiga bo’linadi:

1. 
   Kundalik faoliyat an’analari;
   
2. 
   Bayram an’analari.
   

Kundalik faoliyat an’analari o’quvchilarning o’quv faoliyatini mehnat faoliyatini o’z ichiga oladi.
Bayram an’analariga turli voqea va hodisalar bilan bog’liq sanalarni nishonlash xususan, “alifbe bayrami”, “Mustaqillik, Navro’z bayrami, Hotira va qadrlash kuni va boshqalar kiradi.
An’anaviy bayramlar o’quv muassasalarida turlicha o’tkaziladi. O’quvchilar an’analar mohiyatini anglasalar, ularga nisbatan ongli munosabatda bo’lsalargina uning ta’sir kuchi yuqori bo’ladi.
An’analarning yuzaga kelishida o’quvchilarning unga nisbatan munosabati katta ahamiyatga ega. O’quv yurti rahbariyati va o’qituvchilar bolalar jamoasiga u yoki bu ortiqcha an’anani yuklamasliklari kerak. Ularning vazifasi oshkor bo’lmagan holda hamda o’quvchilar yaratish zarurligini tushuntirish tadbirlarini uyushtirish va o’tkazishda birgalikda ish olib borish, o’quvchilarni an’analarni davom ettirishga o’rgatishdan iborat.
Rag’batlantirish - ayrim o’quvchilar yoki jamoalar xulqi va faoliyatini jamoatchilik tomonidan ijobiy baholash usuli hisoblanadi. Uning stimullovchi roli o’quvchi tomonidan bajarilayotgan va amlga oshirilayotgan ishning hayotdagi talqinini jamoatchilik tomonidan tan olinishidir. O’quvchi bunday bahodan qoniqish hosil qila borib, unda o’zidagi kuch, imkoniyatga ishonchi ortadi. Shuni nzarda tutish kerakki, ma’qullash va rag’batlantirish har doim ham, hamma yerda ha bir xil natija beravermaydi. Rag’batlantirishning tarbiyaviy ahamiyati tarbiyaviy ishning natijasidagina emas, balki uni keltirib chiqaruvchi motiv va faoliyat usullarida hamda baholanib borilishida ko’’rinadi. Bolani o’z intilishlarining moddiy rag’batlantirilishi emas, balki tarbiyachi tomonidan ma’qullanishi qimmatli ekanligiga o’rgatib borish kerak. Ozgina qilingan ishga ham mukofot kutishdan yomoni yo’q.
Rag’batlantirishga, ayniqsa, yetarli darajada qat’iyatli bo’lmagan bolalar ko’proq muhtoj bo’ladi. Rag’batlantirish metodidan kichik va o’smir yoshidagi bolalar tarbiyasida foydalanish yaxshiroq samara beradi. Chunki bu yoshdagi bolalar o’z xulqi va faoliyatini baholashga o’ta sezgirlik, chanqoqlik bilan qaraydilar. O’qituvchi ortiqcha erkalatib yuborilgan yoki e’tibordan chetda qolgan o’quvchilarga alohida diqqatini qaratmog’i zarur. Rag’batlantirishning tarbiyaviy ta’sir kuchi ko’pchilik tomonidan qo’llab-quvvatlanishiga bog’liq.
Rag’batlantirishning ko’plab usullari mavjud bo’lib, shulardan, ma’qullash, maqtash, ishonch bildirish, qayd etish, buyruq yo’li bilan minnatdorchilik bildirish, ko’pchilik oldida mukofotlash, rasmga tushish va boshqalarni keltirish mumkin. Shuningdek, xalqimiz pedagogik tajribasida yana hali nazariy asoslashni taqozo etadigan juda ko’oplab rag’batlantirish usullari mmavjudki, ularni aniqlab, tarbiya tizimida unumli foydalanish imkoniyatlarini ochib berishni talab etiladi.
Pedagogika nazariyasi va amaliyotida jazolash metodiga nisbatan qarashlar bir-biriga zid. Qadimdan ota-bobolarimiz bu metodning samarasi kam ekanligini aytib kelganlar. Lekin, shu bilan birga, jazolash shunday tarbiya metodiki, u bolani ijtimoiy me’yor va qoidalarga, odob va axloqqa zid ma’lum salbiy xatti-harakatlardan qaytarish, uning xulqini o’zgartirish usuli sifatida qo’llanilib kelinadi. Jazolash bola xulqiga o’zgarishlar kiritadi, uning qayerda va nimada xato qilganligini anglab yetishiga, o’zidan qoniqmaslik, uyat hissining shakllanishiga yordam beradi. Jazo bolaga ma’naviy, ruhiy, axloqiy, jismoniy jihatdan ziyon yetkazmasligi zarur. Shuningdek, shaxsni kamsitish, ko’pchilikdan yotsirash, qochish kabi sifatlarning, egoistik qarashlarning yuzaga kelishiga olib kelmasligi kerak.
Har qanday jazo u yoki bu harakatlarni keltirib chiqaruvchi sabablarini tahll qilish, isbotlashdan iborat. Tasodifan yoki o’ylab qilingan harakatlarni bir-biridan ajrata bilish, ushbu kamchilikni keltirib chiqaruvchi motivlarni tez ilg’ab olish va baho berish tarbiyachidan pedagogik sezgirlik va mahorat talab qiladi.
Hech qachon taxminan, bilmay yoki ataylab jazolamaslik zarur.
Rag’batlantirish va jazolash metdolaridan foydalanishga nisbatan qo’yilgan pedagogik talablar:

1. 
   Rag’batlantirish va jazolash biron-bir tarbiya maqsdini mustaqil hal etib bermaydi, balki ushbu metodlar asosiy metodlar guruhining ta’sir kuchini oshirishga yordam bermog’i lozim.
   
2. 
   Ushbu metodlar guruhi faaqat tarbiyaviy ahamiyat kasb etmog’i kerak.
   
3. 
   Ushbu metodlar guruhi sodir bo’lgan holatni, motivlarni keltirib chiqargan sabablarni, yosh va o’ziga xos xususiyatlarni, shaxs obro’sini hisobga olmog’i lozim.
   

Ushbu metod guruhining kuchi uni qo’llayotgan tarbiyachi yoki shaxsning jamoa yoki o’sha guruhdagi obro’siga bog’liq.
Doim bitta shaxsni rag’batlantirish yoki jazolash metodning ta’sir kchini yo’qotadi. Ushbu metodlar guruhi shaxsni hurmat qilish, undagi eng yaxshi insoniy sifatlarga tayanish asosida qo’llanilsa, maqsadga muvofiq bo’ladi.
Jazolashning ko’rinishlari: ogohlantirish, xayfsan e’lon qilish, muomalani o’zgartirish, turg’izib qo’yish, uyaltirish, darsdan chiqarib yuborish, maktabdan haydash va boshqalar.
O’qituvchi olib borayotgan tarbiyaviy ishlar natijalarini baholashda uning zamonaviy ilg’or , ta’sirchan, samarali, tarbiyaviy metod, shakl va vositalardan foydalana olish ko’nikmasini, konkret sharoit uchun metod, shakl, vositalarning o’zaro bir-biriga mos kelishini, o’quvchilarga differensial yondasha olishini, tarbiyalanuvchilar xulqini asosli tarzda baholay olishini, o’quvchilarning mehnat, kasbiy tayyorgarligini, o’qituvchi va o’quvchilar o’rtasidagi o’zaro munosabatlar xarakterini belgilashda tarbiyachining o’rnini hisobga olish juda zarur.
Tarbiya samaradorligi borasida quyidagi ko’rsatkichlarni nazarda tutmoq lozim: o’quvchilarda ilmiy, ma’naviy, axloqiy, ijtimoiy-siyosiy dunyoqarashlarning yuzaga kelganligi; ularning voqea, hodisalarni davlatimiz ichki va tashqi siyosati nuqtai nazaridan tahlil etishi va baholay olishi; axloq-odob normalari va qoidalarini o’zlashtirganligi; ichki tartib-intizom qoidalariga amal qilishi; davlatimiz qonun va farmonlarini yaxshi bilishi, ijtimoiy faollik, jamoa bilan ishlay olishi; yoshlar tashkiloti faoliyatida ishtirok etishi; tashabbuskorligi va muntazam faoliyat ko’rsata olishi; estetik va jismoniy barkamolligi va h.k.
Eng muhim, doimiy qoida-so’z va ish birligiga amal qilish tarbiyalanganlikning muhim ko’rsatkichi hisoblanadi.