Agronomiya va biotexnologiya fakulteti

No’xatni o’g’itlash.

No’xat qadim zamonlardan biyon qurg’oqchilik zonalarida va ayniqsa, tog’ va tog’ oldi lalmikor yerlarda yaxshi o’sadi. Bu tuproq unumdorligiga juda talabchan bo’lib, unumdor yerlarda mo’l hosil beradi. Lekin sho’rlangan yerlarni yoqtirmaydi. No’xat eqiladigan yerlar go’ng bilan to’yintirilishi kerak.

Almashlab ekishda no’xat uchun kuzgi don ekinlari yaxshi yo’ldosh ekin hisoblanadi.

No’xat uchun yer kamida 25-30 sm chuqur haydalishi kerak. U fosforli o’g’itlarni yaxshi o’zlashtirganda mo’l hosil beradi. Yengil tuproqlarda no’xat ekilsa albatta organik o’g’itlar bilan oziqlantirilishi kerak.

No’xat yaxshi o’g’itlanganda yalang –tepalik yerlarda 4-6 s/ga tog’ etaklarida 6-8 s/ga va tog’li zonalarga 10-12 s/ga hosil beradi. No’xat havodagi azotni o’zlashtirishiga qaramasdan u o’suv davrida azotni ko’p talab qiladi. Shuning uchun uning no’xat eqiladigan dalalarga haydash oldidan yoki ekish oldidan tuproqni ishlash vaqtida gektariga 45 kg sof azot hisobidan amiyakli selitra solish tavsiya qilinadi.