Ҳаётй [ажойиб саргу з а ш тлар гр

> ф у т — 30,5 сантиметрга баравар.
41
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

ҳам эмас, аммо «дориларим портлаб кетса-я!» деган 
фикр хаёлимга яшиндан ҳам тез келди.
Юрагим орзиҳиб орҳамга тортиб кетди. Жуда қўр- 
қиб кетдим: бир чақмоқ урса милтиқ дорисининг ҳам- 
маси тамом! Аммо бу дорилар бўлмаса мен ўзимни 
йиртқич ҳайвонлардан ҳам ҳимоя қила олмайман ва 
овқат ҳам топиб ея олмайман, деб ўйладим. Шуниси 
ҳайратда қоларликки, ўша пайтда, мабодо портлаш юз 
берса, аввало ўзим ҳалок бўларман, деган фикр хаё- 
лимга ҳам келмабди.
Бу ҳодиса менга шундай таъсир қилдики, мен мома- 
қалдироқ тўхташи биланоқ ўзимнинг жойлашиш ва 
уйни маҳкамлаш йўлидаги ҳамма ишларимни йиғишти- 
риб қўйиб, дарҳол дурадгорлик ва тикувчилик ишига 
тутиндим: милтиқ. дориларини солиб қўйгани халтача- 
лар тикдим ва яшиклар ясадим. Дориларни бир йўла 
портлаб кетишдан эҳтиёт қилмоқ учун, уларни бир неча 
* қисмга ажратиб, ҳар қайси бўлак дорини алоҳида сақ- 
лаш лозим эди.
Икки ҳафтача вақтим шу ишга кетди. Дориларим- 
нинг ҳаммаси икки юз қирқ қадоқча эди. Бу дорининг 
ҳаммасини тахминан юзтага бўлиб, халтачаларга жой- 
ладим.
Яшикчалар билан халтачаларни тепа ёриғининг нам 
тегмайдиган жойларига қўйдим ва бу жойларнинг ҳар 
биттасини аниқ белгилаб қўйдим. Нам тортиб қолган 
бочкадаги доридан унча ташвпш тортмадим, чунки у 
ивиб ёмон бўлиб қолган эди, шунинг учун уни ғорда, 
яъни ўзим хаёлан атаб юрган «ошхонада» қолдира бер- 
дим.
Сайр қнлиш, шунингдек бу ернинг табиати билан 
танишиш, қулай келиб қолгудек бўлса бирор жонивор- 
ни уриб олиш мақсадида шу кунларда мен кунига бир 
марта, баъзи кунлари эса бнр неча бор милтиқ кўтариб 
ташқарига чиқардим.
Бу хил «саёҳатга» биринчи дафъа чиққан куним 
оролда эчкилар борлигини билдим. Мен жуда суюн- 
днм, аммо бу эчкилар жуда чаққон ва зийрак бўлгани- 
дан уларга яқин бормоқнинг сира иложи йўқ эди. Аммо 
мен бундан эсанкирамадим: бугун бўлмаса эртага охи- 
ри буларни овлашнн билиб олишимга шубҳам йўқ эди.
Орадан кўп ўтмай қизиқ бир ҳолнннг тагига етиб 
олдим: эчкилар тепа устида юрган вақтда мен пастда 
найдо бўлиб қолсам, уларнинг ҳаммаси гала-гала бўлиб 
қочади, агар улар пастда ўтлаб юрганда мен тепа ус-
42
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

*гида бўлсам, улар мени пайқамагандек бўладилар. Бун- 
дан мен бу эчкиларнинг кўзи алоҳида равишда тузилган 
экан, шу сабабдан юқоридаги нарсани кўра олмайди- 
лар, деган хулосага келдим. Шундан буён мен овга чиқ- 
қанимда бнрор тепалик устига чиқиб эчкиларни баланд- 
дан ота бошладим.
Дастлаб отганимда кичикроқ бир эчкини урдим, ёни- 
да улоқчаси бор экан. Мен унга жуда ачинднм. Онаси 
йиқилганда у онаси ёнидан қимирламай, пинагини буз- 
май, тикилиб тура берди. Шуниси таажжубки, мен ўл- 
ган зчки ёнига келиб, уни елкамга ташлаб уйга кўтариб 
кетарканман, ҳалиги улоқ орқамдан югуриб кела берди. 
Ш у тариқа уйгача келди. Қўрғон ёнига 
келганимда 
эчкини ерга қўйиб, улоқни қўлимга олдим ва девордан 
.ошириб ҳовлига туширдим. 
Мен уни боқиб 
ўргатиб 
оламан деб ўйладпм, лекин у ҳали овқат ейишни бил- 
мас эдн, шунинг учун уни сўнишга мажбур бўлдим. Бу 
икки жониворнннг гўштн менга анча вақтга етди. Мен 
овқатни кам еб, заиас озуқаларимни, айниқса нонни 
эҳгиёт қилишга ҳаракат қилдим.
Уйимни тузатиб жойлашиб олганимдан кейин, энди 
печка қуриб олиш ёки ҳеч бўлмаганда ўчоқ ясаб олиш 
тўғрисида ўйлай бошладим. Шунингдек ўтни ҳам ғам- 
лаб олишим зарур эди.
Бу вазифани қандай уддалаганим, ертўламни қан- 
дай кенгайтирпб олганим, тирикчилигим учун зарур 
бўлган нарсаларнн аста-секин рўёбга чиқарганим тўғ- 
риснда кейинроқ муфассал сўзлаб бераман.
Еттинчи боб