Adabiyot ixlosmandi

Pastga tushganlarida Maksimich Roziyaga hazilo- 
muz ko‘z tashlab:
- Xo'sh, gap miqdorda ekanmi, sifatda? - dedi. U 
chorrahaning «sifati»ni, tepadagi simning puxta ulan- 
maganini, haydovchi qiz ham shoshilganini nazarda 
tutmoqda edi. Roziya buni tushunib turgan bolsa 
ham, ataylab yengilroq gapga otdi:
- Ko‘z tegdi. Aksiga oldi. Endi biroz piyoda yuramiz.
Serchang, sershovqin ko'chalarda odamlar daiyo-
day oqib borar edi. Ular shu daryoga sho‘ng‘ib ketish- 
di-yu, bir vaqt Markaziy univermagning naryogïdagi 
bekatdan chiqishdi. Bu yerda xaloyiq boyagidan bir 
necha barobar qalin.
Ko‘pchilik Chilonzorga intiladi. Avtobuslar liq tola, 
ayniqsa, eshiklaming oldida odam shu qadar ko'pki, 
o‘ng tomoni yerga tekkuday mayishib, changli gll- 
diraklari tutab keladi. Avtobuslaming ko'pchiligi yo 
to'xtamay otadi yoki bekatdan uzoqda tushuvchilar 
uchun bir zum to'xtab, yana jo ‘nab qoladi.
Bu ahvolga o'rganib qolgan Roziya yana chaqqon- 
lik qildi... Nariroqda to'xtagan bir avtobusga sakrab 
chiqib oldi. Ammo Maksimich yetib borolm' - i. Uning 
qolib ketganini ko‘rib, Roziya qaytib tushdi.
Kechki harorat benzin va asfalt hidiga qo'shilib, Mak- 
simichni endi juda bezovta qila boshladi. Boya ular trol- 
leybusda kelayotgc»nlarida odamlar trolleybusga qan- 
day ergashib chopgan bolsalar, Roziya bilan Maksimich 
ham har bitta avtobusga ergashishar, to'xtamay ketgan 
avtobuslardan cheksiz norozi bolib qaj^tishar edi. Tiqi- 
linchda bolsa ham, har qalay, avtobusda ketayotganlar,
18 
^________Pirimqul Qodirov 
^

---