Adabiyot Abituriyentlar uchun 3-qism mustaqillik davri o‘zbek adabiyoti

Qo‘chqor: — Nima qipti, el qatori yashayapmiz…
Alomat:— Shunday deb o‘zingizni ovutasiz. G‘urur, qadrqimmatingiz-chi? Mundoq o‘ylab ko‘ring, biron tirik jon siz bilan hisoblashadimi? Yo‘q, axir! To‘y-ma’rakalarda poygakda o‘tirasiz. “Ulug‘lar”ga tayyorlangan dasturxonga yaqinlasholmaysiz, iloji boricha o‘sha tomonga qaramaslikka tirishasiz. Chunki “mehnatkash” degan mansab bilan to‘rga chiqolmasligingizni yaxshi bilasiz! Shlyapa kiyib, galstuk taqqan ketmondasta ham sizni haqoratlashi, tahqirlashi mumkin! Alam qilmaydimi?
Qo‘chqor: — Ha, endi, rahbar bo‘lgandan keyin koyiydi-da…
Alomat:— Bayram kunlari rayondagi namoyishdan bayroqcha ko‘tarib o‘tganingizga xursand bo‘lib yuraverasiz. Majlislarda qo‘l ko‘tarish-u, chapak chalishni bilasiz, boshqa baloni ham bilmaysiz! Ko‘pincha o‘sha majlisda nima hal bo‘layotganini tushunmaysiz!
Qo‘chqor: — (Ta’sirlanib.) Gapingiz noto‘g‘ri, Alomatxon. “Hurmat taxta”sida suratimiz turipti…
Alomat:— Endi bor umidingiz bolalaringizdan. Ularni o‘qitib, “katta odam” qilmoqchisiz. Lekin ularingizdan “katta odam” chiqmaydi. Daladan beri kelmaydigan, chalasavod bolalardan nimaniyam kutib bo‘lardi? Buni bilasiz. Yana “ko‘pga kelgan to‘y”, — deb yuravera siz. Axir umr o‘tib ketayapti-ku, Qo‘chqor aka! Qo‘chqor. (Ko‘ngli to‘lib.)Baribir yig‘lamayman… Yaxshi yashayapmiz, bildingizmi!..
Alomat:— Yig‘laysiz… Ana, ko‘nglingiz to‘lib turibdi…
Labingizni tishlamang, Qo‘chqor aka, foydasi yo‘q. Axir, yosh ko‘zdan chiqadi, og‘izdan emas…
Qo‘chqor: — (Yig‘lagudek bo‘lib.)Birov sizga hayotidan noliyaptimi?
Alomat:— Hamma gap shunda-da, nolimaysiz! Ko‘nikib ketgansiz. Yaralar toshga aylangan — og‘riq sezmaydi. Dod solib baqirish-ku, qo‘lingizdan kelmas, hech qursa ingrab qo‘yishga ham qodir emasmisiz, Qo‘chqor aka?! Qalbingizning unutilib ketgan, o‘zingiz ham bilmaydigan burchaklarida miltillayotgan ushoqqina norozilikdan qo‘rqasiz, uni sezmaslikka olasiz! To‘g‘ri, qadr-qimmatingiz oshkora haqoratlanganda o‘sha miltillayotgan cho‘g‘ alanga olganday bo‘ladi va siz uni aroq bilan o‘chirishga urinasiz. Dunyoga shirakayf ko‘zlar bilan qarab, taskin topasiz, lekin ertasi kuni kayfingiz tarqab, dunyo yana asl holiga qaytadi! Shunda yig‘lamoqdan o‘zga chorangiz qolmaydi… Keyin o‘ksib-o‘ksib yig‘laysiz…