Abdullayeva sarvinoz

ipor,och,qo’y,  achchiq,ikki,orzu)ning  tarixiy  asoslari  haqida  fikr  yuritdik. 
Asardagi o’z va o’zlashgan qatlamga oid so’zlar  haqida  to’xtaldik.O’z qatlamga 
mansub  (  bek,  dengiz,  yosh,  ol,  ipor,och,qo’y,  achchiq,ikki,orzu  )  vaarab 
tilidan(Sabo, jafo, vafo, ofiyat, davlat,masal)o`zlashgan  so`zlar,  fors-tojiktilidan 
(tilak)o`zlashgan so`zlar  va ularning uslubiy xususiyatlarini tahlil qildik. 
 Ikkinchi bobda“Qutadg’u bilig”asarining til xususiyatini tahlil qilar ekanmiz, unda 
uchraydigan so`zning shakl va ma`no munosabatlari yetarlicha go`zal va betakror 
ekanligiga guvoh bo`lamiz.   Omonim  so`zlar  (yuz, o’g, yilqi ul  )  va omoformalar 
(egadir-egadir)ning  go`zal  qo`llanishlari,  sinonimlar  (o’kunch-  sig’it,himmat-
muruvvat,  hiyla,  etig,  chara)ning  maftunkor  namunalari  hamda  antonimlar  (it-
arslan,  edgu-esiz,kichig-qari,  jo’r-ag’i)ning  turli      ma’no  ko`rinishlaridan  ustalik 
bilan  foydalanganligiga  guvoh  bo`ldik.  ”Qutadg’u  bilig”  adabiy  jihatdan  
mukammal bo`libgina qolmay, balki u til xususiyatlari jihatidan ham boy ekanligi, 
so`z qo`llash mahoratining o`ziga xosligi va so`zga  boyligi  ko`zga tashlanadi.  
 
Uchinchi   bobda  “Qutadg’u bilig”da adibning  so’z qo’llash  mahoratihaqida 
so’z  yuritdik.  “Qutadg’u  bilig”  asarida  ko`pma`nolilik  hodisasidan  mahorat  bilan 
foydalanib,  ma`no  ko`chishning  barcha  usullarini  ustalik  bilan  qo`llab,she`rlarida 
o`ziga  xos  mazmundorlik,  joziba  va  ta`sirchanlikni  ta`minlagan.Ma`no 
ko`chishining  barcha  turlaridan,  ayniqsa,  metafora  va  metonimiyadan  unumli  va 
o`rinli 
foydalangan.Yusuf 
Xos 
Hojib 
tilining 
metáfora(isig’