Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Урчуқ (Тўртк., Бер., Манғ., Ҳўж.) - кўч. м. тўпиқ.
Утилмақ (Бер., Манғ., Ҳўж.) - ютқазмоқ, бой бермоқ.
Утур (Ҳўж.) - қулай пайт: утури кегенде атип қал.
Учқалақ (Ҳўж., Қўнғ.) - бетайин, бебурд, енгилтак.
Учма (Тўртк., Бер.) қ. топалан.
Ушақ (Тўртк., Бер., Манғ.) - кўч. м. бола, ёш бола.
Ушақламақ - 1. майдаламоқ: ақчани ушақлап Бер (Қўнғ.); 2. ёрмоқ, Кесмоқ: отинди ушақламасанг пешка сиймийди.
Ушақ-тушақ//ушақ-тушак - майда-чуйда, майда нарсалар.
Ушақчи (Ҳўж.) - ёймачи.
Ушлиқ (Ҳўж., Қўнғ.) - жамалак: ушлиғинди желтилле тәберме, манга (Ҳўж.).
ϒ
ϒбурли-чубирли (Манғ.) - неварали-чеварали.
ϒжибастсыз (Ҳўж., Қўнғ.)~ ужувәтсиз (Манғ.) - маъносиз, тутуриқсиз.
ϒзмән (Манғ., Ҳўж.) - хамирни бармоқ билан узиб-узиб, қозонга солиб пиширилган овқат.
ϒзук (Бер.) - сизот: узук сув - сизот сув.
ϒйгәләк (Манғ.) - кичик ўқлов.
ϒйкәләнмәк (Бер., Манғ., Ҳўж.) - суйканмоқ, ишқаланмоқ.
ϒйрәк (Ҳўж., Қўнғ., ~. чоқ.) - ўрдак: адашқан уйрәк... (~. чоқ).
ϒйрәм//уйрәм (Манғ., Ҳўж.) - гирдоб: дәрйәнин уйрәми (Манғ.).
ϒйрәнчиқли (Манғ., Бер., Ҳўж.) - ўрганишган: уйрәнчиқли йав урушмаға яхшы (Бер.).
ϒйрәтмә (Манғ., Бер., Ҳўж.) - ишга ўргатилаётган уй ҳайвони.
ϒйтмә (Ҳўж., Қўнғ.) - Терисини олмасдан оловда пиширилган қўй гўшти: қырға барғанда уйтмә пиширдик (Ҳўж.).
үйчиклəш (Қўнғ.) – отларни ерга қоқилган катта қозиқ атрофида айлантириб, ишга (тегирмон, жувозга қўшишга) ўргатиш.
үйчил (Манғ., Бер., Хўж.) – уйга кираверадиган мол.
үки II зоол. Япалоқ қуш.
үкипəр – эск., этн. Қизлар бош кийимига тақиладиган пар.
үлəк (Хўж., Бер.) – эркак туя.
үлəкэрва:на (С. бий) – қизгиш рангли, жуни ва жингалак урғочи туя.