Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Тѳмән қоллы (Ҳўж.) - пасткаш, зиқна, хасис.
Тѳмбиттәй (Манғ., Ҳўж.) - бақувват, бардам.
Тѳрәлы (Манг., Ҳўж., Бер.) - 1. яхши, дуруст; 2. тартибли.


Тѳрпи (Манғ.) - йирик тишли эгов.
Тувадақ (Ҳўж.) - кѳнжа (бола).
Тувар - (Манғ., Бер., Ҳўж., Қўнғ.) - совлиқ.
Тувармақ//тувғармақ 1 (Бер., Ҳўж., Манғ.) - бўшатмоқ, чиқармоқ (отни аравадан чиқармоқ).
Тувармақ//тувғармақ 2 (Бер., Ҳўж., Манғ.) - тўхтатмоқ, йиғиштирмоқ: ишинди тувғар, кѳттик (Манғ.).
Тувлақ 1 (Қўнғ.) - жундан тўқилган, жун солиб қўядиган халта.
Тувлақ 2 (Бер., Манғ., Ҳўж.) - озғин, қотма.
Тувча (Тўртк., Бер.)~тувша (Қўнғ., Ҳўж.) - икки яшар эчки.
Туяқ (Бер., Манғ., Ҳўж.) - кўч.м. 1. фарзанд; 2. авлод, насл.
Туюқ (Ҳўж.) - оқмасдан, бир жойда туриб қолган сув.
Туқум Тәберик//тухум (Манғ., Ҳўж.) - қариндош-уруғ.
Тулумча (Манғ.) - сѳмиз, ишёқмас, лапашанг бола.
Турақсиз (Бер., Ҳўж.) - тутуриқсиз, бѳтайин: турақсиз адам.
Турпайи (Ҳўж., Қўнғ., Бер.) - қўпол, қўрс; адабсиз.
Турпатли (Ҳўж.) - басавлат; нуфузли, вазмин.
Турум (~. бой) - эшик оёқи дарвозанинг бўсағага бириктирилган жойи.
Тусақ//тусах (Манғ) қ. йекитиш: савлиқ тусағинда ғочқа кѳлѳди.
Тутанақ (Манғ.) - мед., вет., қуёнчиқ: тутанақ боған мал.
Тухумбаш - уруғ учун олиб қолинган бутун бошли жўхори.
Туш (Манг., Ҳўж., Қўнғ) - тараф, қарама-қарши томон.
Тушма-туш - 1. дучма-дуч; 2. рўпарама-рўпара.
Тубкич//тупкич - қозон қўядиган гардиш.
Тувир (~.қиз., Ш.хон) - товуқ катагидаги товуқ тунайдиган хода.
Тувчә//тумчә (Ҳўж.)~тувчѳ (Қўнғ.)~ тумче//тунче (Манғ.) қ. думче.
Тузув (Ҳўж., Манғ., Бер.) - эск. этн. хотин-қизларнинг кумуш ёки қимматли тошлардан ишланган (бошга киядиган) бѳзаги.