Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

əдийәләмәк (Хўж.) - ардоқламоқ: воны не əдийəлийверəсəн? əдиси- (Хўж.) - усули, йўли, йўл-йўриғи: курәштин өз эдиси бар, билмәсән күрәшалмыйсан (Қулоп).
əдрәймəк (Манғ.) - бақрайиб қараб турмоқ: не əдрәйип турыпсан? (Б. том). әджәп - хўб, майли: əджәп, аға, мән барып келәмән (Бер.). əджəптəвир - ғалати, аллақандай: кәвним əджэптәвир боп турыпты (Манғ.). əджəр//əджер (Хўж., Қўнғ.) - ҳусн, чирой əджəри йаман эмәс (Қиёт). əджвә//əджувə - 1. ифлос, кир: мынав бала дымам аджувəғо (Қ. бой); 2. камбағал, юпун, хору зор бўлиб қолган шахс.
əджиғоджақ (Хўж,) - овқатни тез, пала-партиш, очкўзлик билан ейдиган шахс: дым əджиғоджақ əкəнсəнғо, əрəсəти минəн джийбер. əджир (Тўртк., Бер.) - жазо: адамларға бергəн азабы учун əджəрини тартыватыр (Бер.).
əзазыл (Хўж., Қўнғ.) - мастон кампир: мəргəннин əзазыл əммəси барəкəн (Ҳўж.) 2. золим; қ. азазыл.
əзайы-əндам (Бер., Тўртк.) -аъзойи бадан. əйимбаш (Тўртк., С. бий) - кийим-бош: баллара кəйимбаш гəрəк( С. бий) əйин (Тўртк. С.бий) - елка: əйнимә гөтəриб йувәр (Ш. хон) əйинағач (Тўртк. С.бий) - обкаш: əйинағачында сув гөтәрә көвзәм чушти. (Ш.хон)
əйəрмак (Тўртк. С. бий) - йигирмоқ. чарых әйиирип гунимиз өткəн. (С.бий) əйрем - оқар сувнинг қайрилиб оқадиган чуқур жойи.
əкə (Хўж. Қўнғ. Қ. чоқ) - 1. ота; 2. ака (бобоси ота, отаси ака).
əкә-тоқа (Тўртк, С. бий) - қалин дўст.
əкәлмәк (Хўж.Қўнғ.)- əккəлмəк/əккəмəк/əпкəмəк. (Тўртк., С. бий) əпкəмəк (Бер., Манғ.) - олиб келмоқ.
əклəмек (Хўж) -ҳатламоқ: босағаны экләп өт (Қирқ).
əл (Тўртк., С. бий) - қўл: əлимни узаттым балхы тутла: ра, гетма дəп йығладым өзгә йуртла:ра (С. бий).
əлəм (Тўртк, Бер., Манғ.) - əлəмин шарпылдап турсада көрəмəн сени.(Бер) əламчи - Амударёда хавфли жойларни кўрсатиш учун лангарга боғлаб қўйилган сузгичларни қараб юрувчи шахс.
әләнмәк (Тўртк., С. бий) - ёлвормоқ, илтимос қилмоқ.