Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Араста (Хўж., Қўнғ.) ~ араста//арəстə (Бер., Манғ.) ~ а:рəстə (Тўртк., С.бий) – 1.озода,тоза,покиза; 2.йиғиштирилган,саранжом-саришта қилинган уй,ҳовли ва б.ҳ.
Арачачы (Хўж.) – урушган ва жанжаллашганларни бир-бири билан яраштирувчи шахс:арачачы аралашмаса вѳлəр эдин.
Арбаймақ (Манғ., Хўж., Қўнғ.) – кермоқ,ёймоқ,талтаймоқ.
Арғалы (Хўж., Қўнғ.) – эск,ёввойи қўчқор.
Арғы нариги :арғы бет//арғыйқ//аряқ – нариги томон.
Ардақлы (Бер., Хўж.) – 1.ҳурматли,машҳур; 2.севикли,қадрдон.
Ардана – боласидан ажралган мол (кўшагидан ажралган туя,бузоғидан ажралган сигир ва б.).
Арджа (Тўртк., С.бий) – арджа//арча (Бер., Хўж., Манғ.) сандиқ.
Арзық (Тўртк.,Бер.) – сифатсиз,маҳаллий ганч.
Ары қ.ағары И.қырқ ары (Манғ., Хўж.) – 2,5 кг:қырқ ары бурунч сап палав пиширдик (Манғ.); бир ары (Бер.) – 12,5 грам; 2.қырқ ары ер – 500 метр квадрат ер.
Арықтурақ (Хўж., Қ.чоқ) – жуда ҳам ориқ,озғин (одам).
Арымақ –чарчамоқ:ақыллы арымайды,алтын чиримийди (Манғ.).
Арыш I – шоти (арава шотиси): вѳгизинə кучи джетмəгəн арышын тѳбəлəйди (Хўж.); кундə арыш – омочни бўйинтуруққа бирлаштирувчи узун ёғоч.
Арыш II – бут орасы:аршынны айырып йибəрəмəн,бала,тек тур (Бер.).
Арышламақ (Қ.бой) – хом терига туз ва қатиқ билан ишлов бермоқ.
Арқа I – 1.насл;авлод:бизлəрдин ата-буваларымыз бы ергə кегəннəн бери беш-алты арқа айланған (Манғ.); 2.ота-она,қариндош-уруғ;ҳомий.
Арқа II –шимол:арқа яқ – шимол томон:арқа яқта тыңңырдаған сəслəр бар (Бер.); арқа-батыш (Хўж., Қўнғ.) шимоли-ғарб; арқа-чығыш (Хўж.) шимоли-шарқ.
Арқадаш – узоқ қариндош:волар бизəргə арққадаш болады (Бер.).
Арқайын – бамайлихотир,бемалол:маңга қарама,арқайын ишлийвѳр (Қ.бой). 2.беғам,бепарво:дым арқайын адам (Хўж.). 3бирор кимсага суянмоқ,ишонмоқ:кимгə арқайынсан,Риймгə арқайынмысан? (Бер.).
Арқалы – жинни (асабий касалга йўлиққан киши).