Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

əлəсə (Тўртк., С.бий) - бўлмаса, ундай бўлса. əләсә қапас - тонг ёришаётган пайт: данны əлəсқапасында и : шə гөтмəсəк волмыйды (С. бий).
əлəс-қыйқас (Хўж., Манғ.) - тўс-тўполон, шовқин-сурон.
əлəшме (Тўртк., С.бий) - айб, гуноҳ: ҳеч əлəшмəси йоқ. (Тўртк.).
әлбәти (Хўж.) əлбəтрəк (Манғ.) - яхшироқ, тузукроқ.
əлдиечə (Бер., Манғ.) - əлйапар//əлйапқыч (Хўж.) — ошхўрак, этакча (ёш болалар кийими устидан кийдириладиган кийим).
əлийәнә//əлйана (Манғ.) - очиқ, очиқ ҳолат: əлийəнә йурмәк -очиқчасига юрмоқ, очилиб-сочилиб юрмоқ.
əллə (Манғ, Бер.) - ё, ёки: əллə қәлийди, əлла кəләмийди деп қысымма (Б. том.).
әллавҳәләм (Манғ.) - эск. еҳтимол.
əлләғалай (Бер., Манғ., Хўж.) - жуда яхши.
əллә-пəллә (Тўртк., С. бий) - ола-кула: гөззи элла-пәллә вольп кетти (Тўртк.) әлмыдам//әлмудам (Хўж., Манғ.) - ҳамиша, ҳар вақт. əлпəшлемек// əпəшлəмее - 1. ардоқламоқ, авайламок; 2. аро бермоқ, безамоқ: пай әпәшләдиңав, әри-бери эттə қой (Манғ.).
əлсуп (Манғ.) - тамом, сўнг, охир: əлсуп болмақ - тамом бўлмоқ, тугамок; қўлда ҳеч нарса қолмаслик: сув алмадан сон дым әлсүп боп қалдық (Б. том). əлхасыл (Тўртк., Бер.)-хуллас.
əлҳасыл I (Манғ.) - э, ээ (таажжуб, ҳайронлик, эътироз): әлҳәпис, шундайам болама, турдық буна (Манғ.)
әлҳәпис II (Манғ.) қ. әлҳасыл: әлҳәпис, мурат-мақсатларына йетип, йуз йигирмә йашға киргәнчә йашаған әкәлләр.
əмəк I (Манғ., Бер.) - кўч. м. 1. ота ёки онаси орқасидан эргашиб юрувчи бола: бы әмәгинди зыйапатқа апкеп нешәтәсән? (Манғ.) 2. ёрдамчи, шогирд. əмəк II (Манғ.) - торози тоши ёнига қўйиладиган қўшимча тош. әмәкағайилли (Бер., Манғ.) - амакивачча.
əмəлбаз (Хўж., Манғ.) - 1. мансабпараст, амалпараст; 2. фирибгар.
əмгәк (Тўртк., С. бий) - меҳнат, заҳмат, қийинчилик.
әнәлик (Тўртк., Ш. хон) -ўгай она: тутинган она: мәни әнәликим ҳа : зырам бар, доқсана гиргән (Ш. хон).