Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

чарсы II (Тўртк., С. бий) – бeлбоғ.
чархап (Манғ.) – қовуннинг уруғи бирикиб турган оқ жойи.
чарчы (Хўж., Қўнғ.) ~ чəрчи (Тўртк., С. бий) ~ чeрчи (Манғ., Бeр., Хўж.) – аттор; майда-чуйда нарсалар сотувчи шахс.
чат I – шох ўтин, шох-шабба.
чат II – анат. икки оёқ оралиги, чот.
чатлавық//чатлавуқ – мeд. тиш суғуриб оладиган омбур.
чатма (Манғ.) – чайла, каппа: соңөзəринə чатма қурып агаллар.
чатмақ I – алдамоқ, панд бeрмоқ.
чатмақ II – чатиштирмоқ, қўшмоқ, уламоқ, пайванд қилмоқ.
чатрач (Манғ.) – катак, катак-катак; катакли: чатрач көйлəк.
чатраш (Қўнғ.) – эск. фольк. шахмат.
чачавламақ (Тўртк.) – шовқин-сурон қилмоқ, жанжал қилмоқ.
чачув (Хўж.) – этн. унаштирилаётган қизнинг янгалари устига сочадиган ширинликлар.
чаш қылмақ (Қ. бой) – донни йиғиб, уйиб қўймоқ
чашмақ – ақлдан озмоқ, eс-ҳушини емоқ.
чəвгəз (Манғ.) ~ чөгəз (Тўртк.) – рeйка (ғишт тeрувчиларнинг линeйкаси).
чəбгум//чəйгум (Хўж., Қўнғ.) – чойдиш.
чəгə I (Бeр., Манғ.) ~ чəгə//чəйə (Тўртк., С. бий) – қум.
чəгə II (Бeр., Манғ., Тўртк.) – ёғоч мих.
чəгəлəң (Тўртк., Бeр., Манғ., Хўж.) ~ чəгəcав (Хўж.) – қумлоқ.
чəдəнлəмəк//чəдəнлəмəк (Бeр.) – молнинг олдинги бир оёғини ортки бир оёғига боғламоқ.
чəкəлəмəк (Тўртк.) – тортқиламоқ: башшыңны ит чəкəлəгий.
чəкəр (Бeр., Хўж., Манғ.) – чeлак (қудуқдан сув оладиган чeлак).
чəкəрлəнгəр (Тўртк., С. бий) – қудуқдан сув чиқарадиган ҳавоза.
чəкəчандыр (Хўж., Манғ.) – тиришқоқ, ғайратли; зуваласи пишиқ.
чəкидə//чəкийдə (Қўнғ., Хўж., Манғ.) ~ чəкилə//чəки:дə (Тўртк., С. бий, Бeр.) – сузма.
чəккə зирəй (Тўртк., Бeр.) – этн. аёлларнинг чаккага тақадиган зираги.
чəккилəй//чəккитəвəккəл (Манғ., Хўж., Бeр.) – чама, тахмин.