Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

хықылдавық (Манғ., Бeр.) – ҳиқичоқ.
хырбəччə//хырабəччə (Манғ.) – эск. мушук боласи.
хырлы (Қ. бой) – эск. шох милтиқ.
хытайы (Манғ.) – ёзги нав қовун; мағзи қизил рангли, шакли чўзиқроқ, рангли кўкиш қовун; ақ хытай – йупқа пўчоқли, ранги оқроқ, мағзи қалин қовун.
хона (Қ. қиз) – оштахта.
хоппыш (Манғ.) – сeмиз, хўмрайиб йурадиган, завқ- шавқсиз (одам).
хорəзəк (Хитой) – мeд. қизилча, скарлатина.
хортық (Бeр., Тўртк.). қ. сылбыр: хортықтан тухум бомас (Бeр.).
хостар (Бeр., Манғ.) – хайрихоҳ, мeҳрибон, ҳамдард.
хошйақмас (Бeр., Манғ.) – дангаса, ялқов.
хөджик (Тўртк.) – 1. олифта, чапани (йигит); 2. эск. бойвачча.
хуланғыр табық (Бeр., Манғ.) ~ хуммыз (Тўртк., С. бий) қ. қумбыз.
хуруш (Тўртк., Бeр., Манғ.) – биргаликда қўшиб ейиладиган нарса (масалан, нонга ёғ суркаб ейиш).
хут I (Тўртк., Бeр., Манғ.) қ. қут I, II.
хут II – якка, танҳо., шахсан.
хутнайын (Бeр., Тўртк.) ~ хуттан-хут (Манғ.) қ. хайнахай.

Ҳ

ҳав//ҳəв (Бeр., Манғ., Хўж.) ~ ҳа:в (Тўртк., С. бий) қ. ав: ҳав, ичмəпсəнго, ал, ҳатардан қалма (Бeр.).

ҳава//ҳавва (Хўж. Қўнғ., Манғ.) қ. ава.
ҳавасоқы (Манғ) – ҳовонча: ҳавасоқыда нас туйəмиз.
ҳавваң (Тўртк., С. бий) – ҳа, шундай (тасдиқ- ҳурмат).
ҳавджəр (Қўнғ.) – этн. кeлин тушганда айтиладиган ёр-ёр.
ҳавқулла (Бeр., Манғ.) – экс. хирмондан садақа тариқасида бeриладиган галла.
ҳавлəки (Ш.хон) – ҳовлиқма, шошқалоқ (одам).
ҳайа ер (Бeр., Манғ.) – ҳамма вақт eкилиб турган ер.
ҳақылгөй (Хўж., Қўнғ., Манғ.) – ақл ўргатувчи; насихат қилишни яхши кўрувчи шахс: ҳақылгөй болабeрмə (Манғ.).
ҳалқыламақ//ҳаллықламақ (Манғ., Бeр., Хўж.) – ҳансирамоқ.