Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ.) – дўқ,пўписа. Абақламақ

гэтчи//гәччи (Манғ., Бер.) ~гәччи (Тўртк., С. бий) — эчки.
гәч (Бер., Манғ.) — эчкини ҳайдаш, қайтаришда ишлатиладиган
сўз.
гəчхәк (Тўртк.) сомонли лой сувоқдан сўнг суртиладиган ганч
ва оҳак қоришмаси: гәчкәк теййармы? (У. боғ).
гәччә (Қ. бой)) — гапга тушунмайдиган, уқувсиз (одам).
гәшир - сабзи: эки-үч қарық гәшир, төрт-беш қарық пыйаз эктик (Бер.).
гэшир қопармоқ – этн. тортишмачоқ (ўйин).
гәшмәк (Хўж.) - ўғирламоқ: бул заджығалқаны кимнән гәштиң? (С. кўл).
гердан (Kўнғ.) — уч ёшдан ошган, бичилган ҳўкиз.
гиджик (Тўртк., Бер.) — мед. қичима.
гиджир (Манғ., Бер.) — 1. қизғин, жўшқин (одам); 2. гардкамчи,
қиморбоз.
гийәвәнт — кўкнори, нашаванд: бир гийәвәнт әри ба (С. бий).
гилджик (Хўж.) - сатанг, танноз; олифта: анав гилджик қызы барғо.
гилджинләмәк//гилмиңләмәк - эркаламоқ, таннозлик қилмоқ.
гилмала (Қўнғ.) ~гырмала (Тўртк.) гүлмала (Манғ., Хўж.) — андава.

89
гузəрмəн (Тўртк.,Бер) – Амударёдан кема ёки қайиқда ўтказиб қўювчи киши

гуймəнмəк (Хўж.,Шум.) – ҳаракат қилмоқ.
гул – кўч.м. мед. кўзга тушган оқ.
гулабы//гулавы – кечки нав ыовун ; катта, турли, чиройли қовун.
гулбəнт//гулвəнт – этн. Майда-майда мунчоқлардан чиройли қилиб ясалган аёллар бўйнига тақадиган безак.
гулбəррə - эск. хотин-қизлар бошига ўрайдиган гулдор рўмол.
гулкѳз (Тўртк.С.бий) – хумбузда усти қизил , ичи оқ бўлиб пишган ғишт: пе:ше гулкѳз кəрвич гəрəк (С.бий).
гулдирмама – момақалдироқ.
гулликчи (Тўртк.С.бий) – мардикор, кунбай ишлайдиган одам.
гулмыйх – қалпоқли мих (эшик дарвоза , арава ғилдирагига қоқилади)
гултараш -1.янги пахса девор ташқарисига безак тушириш учун хода учига банд этилган кичик ёйсимон темир асбоб; 2.пахса деворга вертикаль шаклда қилинган нақш.