Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

пиккə-( Тўртк., Бер., Манғ.)- ошиқнинг орқа томони.
пилис- моғор: пилис басқан (Хитой).
пилислəмəк - моғорламоқ: нанның пилислəгəниниң зəрəри йоғəкəн (Манғ.).
питə I (Хўж.)- зоол. Тахтакана, қандала.
питə II (Хўж., Қўнғ.) қ. митə
питмир – 1. Қаттиқ қўл, ўз ишига пишиқ (одам); 2. Хасис
питтə – андак, бироз, бирмунча: питтə балық бар, йийғай (Манғ.).
пишкəк I – қорғич, аралаштиргич: майын пишкəктə пишəмиз? (Қ.чоқ).
пишкак II(Хўж.)- йигириш учун тайёрланган чигитсиз пахта.
пыған- дароз ранда (рус. фуганок).
пызылдырық ( Хўж.)- бот. мамасирка.
пырджа (Қ.бой)- вақт, муддат.
пырылдавық- пилдироқ (болалар ўйинчоғи).
пыррык (Хўж.)- пуч: ата-йенəниң гəбинə:м пыррықа чығарды.
пырсаймақ (Манғ.)- бўзраймоқ: пырсайип отырма, мə, ал ичəғай.
пысы//пыссы қурымақ- ҳафсаласи пир бўлмоқ, орзу-ҳаваслари пучга чиқмоқ, умидсизланмоқ.
пысқымақ- тутамоқ (ўтин, чўп-хаснинг ёнмасдан туташи).
пысқытмақ- чангитмоқ: йолды пысқытмай джѳниңəйүр (Бер.).
пысмыл – бемаза, майдачи, кўнгли қора, писмиқ.
пысрыңқы (Манғ., Бер.)- яширин, Пысрыңқы гəпти қой (Манғ.).
пыста (Қ. бой) – эск. Иштаҳасиз,овқатни кам ейдиган одам.
пытырақ//пытрақ I– бот. тикан (қўйтикан).
пытырақ//пытрақ II – бодроқ.
пычқы (Манғ.) ~ пучқы ( Хўж.) қ. бычқы: бар, пычқыныəпке (Қ. бой)
пышық қуйрық (Манғ.) – бот. ғумай.
пышқа (Манғ.) – вет. чорва моллари нафас йўлларининг яллиғланиши
пышмаңқа – (Манғ., Хўж., Қўнғ.) қ. кəтəв.
пышта//пуштаI – белкуракнинг орқа томони.
пышта//пуштаII – қовун уруғи экилган ер.
пышшың бермəк (Манғ., Бер.) – гиж-гижламоқ, ўчакиштирмоқ.
порқан//порхан – эск., этн. Азайимхон (руҳий касалларни даволовчи “табиб”): атасы порқан боған (Н.хон).