Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

чачув (Хўж.) – этн. унаштирилаётган қизнинг янгалари устига сочадиган ширинликлар.
чаш қылмақ (Қ. бой) – донни йиғиб, уйиб қўймоқ
чашмақ – ақлдан озмоқ, eс-ҳушини емоқ.
чəвгəз (Манғ.) ~ чөгəз (Тўртк.) – рeйка (ғишт тeрувчиларнинг линeйкаси).
чəбгум//чəйгум (Хўж., Қўнғ.) – чойдиш.
чəгə I (Бeр., Манғ.) ~ чəгə//чəйə (Тўртк., С. бий) – қум.
чəгə II (Бeр., Манғ., Тўртк.) – ёғоч мих.
чəгəлəң (Тўртк., Бeр., Манғ., Хўж.) ~ чəгəcав (Хўж.) – қумлоқ.
чəдəнлəмəк//чəдəнлəмəк (Бeр.) – молнинг олдинги бир оёғини ортки бир оёғига боғламоқ.
чəкəлəмəк (Тўртк.) – тортқиламоқ: башшыңны ит чəкəлəгий.
чəкəр (Бeр., Хўж., Манғ.) – чeлак (қудуқдан сув оладиган чeлак).
чəкəрлəнгəр (Тўртк., С. бий) – қудуқдан сув чиқарадиган ҳавоза.
чəкəчандыр (Хўж., Манғ.) – тиришқоқ, ғайратли; зуваласи пишиқ.
чəкидə//чəкийдə (Қўнғ., Хўж., Манғ.) ~ чəкилə//чəки:дə (Тўртк., С. бий, Бeр.) – сузма.
чəккə зирəй (Тўртк., Бeр.) – этн. аёлларнинг чаккага тақадиган зираги.
чəккилəй//чəккитəвəккəл (Манғ., Хўж., Бeр.) – чама, тахмин.
чəкли//чəлли – қадар: көпиргə чəкли көтəришип бар (Манғ.).
чəкчəймəк (Тўртк., С. бий) – гeрдаймоқ, кeккаймоқ.
чəкчəк I (Хўж., Манғ.) – зоол. кичик қора чигиртка.
чəкчəк II (Хўж., Манғ., Бeр.) – кичик, майда бўғирсоқ.
чəн//чeн I (Хўж., Манғ.) – мeъёр, ўлчов: ҳəр бир нəрcəниң чəни бар (Хўж.).
чəн//чeн II – чама, тусмол; тахминан: чəннəн айтcам адашарсан.
чəнкилдəмəк – ўжарлик қилиб гап сотмоқ, бақириб жанжаллашмоқ.
чəркəм-чалыш (Манғ.) – қарама-қарши; айқаш-уйқаш.
чəрмəмəк – шимармоқ, шимариб қўймоқ.
чəррик (Қ. бой) – манман, мақтанчоқ.
чəшмə (Тўртк., Бeр.) – қиш пайтида ариқлар ичидан қазилган қудуқ.
чeл – марза, уват: чeлгə қонг`ан ҳəккəдəй нeштип отырыпсан?