Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

джыйырчық II– мол боғлайдиган арқонга биркитилган темир ҳалқа.
джыйрық I (Хўж., Қўнғ., Қ. чоқ) – ажин.

джыйрық II– бужмайган, ғижимланган жой ( кийимга оид).
джыққын (Манғ., Хўж., Қўнғ.) – сув тошқини, сувнинг дамбаларни, ариқ қирғоқларини бузиб кетиши.
джылавхана (Тўрт., Бер.) – рўзғор буюмлари, от арава асбоблари турадиган жой.
джылан сур (Хўж., Қўнғ.) – таги қора, усти кўкроқ қоракўл тери.
джылдырым (Хўж., Қ.чоқ) – чақмоқ,яшин.
джылым (Қўнғ., Хўж.,Қ.чоқ) – тўр, ёйма тўр (балиқ овлайдиган тўр); джүртә джылым – балиқ овлайдиган катта тўр.
джылынчық (Б.том) – анат. оёқ панжасининг букиладиган ери.
джымджыма – вайсақи : эзма, сергап.
джымсы қ. джымджыма:өзиңәм бир джымсы әкәнсәнав (Манғ.)
джыннақти:н (Тўрт., С.бий) – озгина, жиндак.
джыңғыл (Хўж.,Манғ.,Бер., Қўнғ.) – бот. юлғун (тамариск).
джыңғырдавық – шақилдоқ (болалар учун).
джыппылығ - кўзи пир-пир учиб турадиган одам.
джыр (Манғ., Бер.) – жанжал, ғавғо: отырсаң джыр таппай отыр. (Манғ.)
джыра (Хўж., Қўнғ.) – сув ўйиб кетган жар, чуқурлик.
джырбық//джырпық – сатанг, танноз.
джырмаш – чопон этагининг учбурчак шаклида кесилган жойи.
джыррық (Қўнғ.) – 1.орриқ: джыррық мал; 2.ориқ молнинг гўшти.
джыртаңламақ – 1.беўрин ҳаракат қилмоқ, ўринсиз кулмоқ; 2. Ишва қилмоқ(хотин-қизларга нисбатан).
джоба (Хўж., Қўнғ.) – эск. фикр, мулоҳаза.
джоқлав (Хўж., Қўнғ.) – этн. ўлим маросимида қўшиқ айтиб йиғлаш.
джолқәдә (Хўж., Қўнғ. Қ.чоқ.)– этн. келинни олиб келаётган арава ёки машина олдига хода тутганларга бериладиган совға.
джоллай (Хўж.) – йўл-йўлакай.
джоллық (Хўж., Қўнғ. Қ.чоқ.) – сафарга кетиш олдидан ёки қайтгандан кейин бериладиган зиёфат.
джона (Манғ., Хўж.) – эгар остига, терликнинг устига қўйиладиган, устига чарм, тагига кигиз қўйиб тикилган от анжоми – тўқим.
джоңырчка//джоңычқа (Манғ., Бер., Хўж., Қўнғ.) – йўнғичқа.
джоңқа(Хўж., Қўнғ., Қ.чоқ.) – пайраҳа,тараша.