A abstraktlik (lot. Abstraction mavxumlik) – tafakkurning asosiy metodlaridan biri. Avtokratiya

ANTROP TAMOYILI (yun.antropos – inson) – zamonaviy kosmologiya tamoyillaridan biri.
ANTROPOLOGIZM (yun.anthropos – inson va logos – ta’limot) – falsafiy nazariya; falsafaning birinchi va asosiy maqsadi sifatida insonni e’tirof etadi.
ANTROPOSOFIYA (yun.anthropos – inson, Sophia – donishmandlik) – teosofiyadagiyo’nalishlardan biri.
ANTROPOSENTRIZM (yun. anthropos – inson va lot. Cetrum – markaz) – inson olam, koinotning markazi va uning pirovard maqsadi ekanligi to’g’risidagi qarash.
APORIYA (yun. aporia- qiyinchilik) – predmet yiki tushunchalarning o’zida ziddiyatlar mavjudligi sababli muammoni hal qilishning iloji yo’qligi, chorasiz holat.
APRIORI (lot. a priori-tajribagacha)- falsafada bilish nazariyasiga oid atama.
ARGUMENT (lot. argumentum-dalil)-biror fikr, mulohaza yoki mulohazalar tizimini voqeylikka bevosita murojat qilish (kuzatish, tajriba-eksperiment va h.k asosida) yo’li bilan yoki chunligi avvaldan tasdiqlangan boshqa mulohazalar yordamida asoslab berish.
ARXITIP (yun. Arhey-iptido va typos – tasvir, shaklining nomoyon bo’lishi) – antic davr falsafasida obraz, g’oya;K.G.Yuning tomonidan ishlab chiqilgan “ analitik psixologiya ” da asosiy rol o’ynovchi tushuncha.
ASSOTSIATSIYA(lot. asocio- birlashish, qo’shish) – psixika elementlati o’rtasidagi aloqa.
ATARAKSIYA (yun. ataraxia - hotirjamlik) – yunon etikasida ruhiy osoyishtalik, hotirjamlik holatini ifodalovchi tushuncha.
ATEIZM (yun. a-inkor qo’shimchasi, theos- hudo: hudoni, dinni inkor etish) – falsafiy materialistic ta’limot.
ATRIBUT (lot. attribuo- bag’ishlayman) – 1) narsa yoki hodisaning ularning tasodifiy xususiyatlardan farqli o’laroq, eng muxim tub belgisi, xossasi (mas; falsafada material A.i- harakat): 2) tilshunoslikda aniqlovchi.
AFFEKT (lot. affectos- ruxiy hayajon) – kayfiyat va extirosdan farqli o’laroq insonning kuchli, shiddat bilan kechadigan va nisbatan qisqa muddatda o’tib ketadigan hissiy holati.