A. A. Abduazizov tilshunoslik nazariyasiga

sikasini  o ‘rganuvchi  bo‘Umi  leksikologiya  (grekcha 
lexis  — 
“so‘z ”  va 
logos
  —  “ta’limot”)  deyiladi.  Tilning  leksikasini
 
o‘rganish  juda  keng  soha  bo'lib,  u  so‘zlaming  hosil  boiishi,
 
lug‘at  sostavining  boyishi  va  nutqda  ishlatilishi,  ma’nolaming
 
o ‘zgarishi,  torayishi  va  kengayishi,  turli  terminlaming  qo‘llan-
 
ishi  kabi  bir  qator  masalalami  qamrab  oladi.  Shu  tufayli  lek-
 
sikaning  turli  tomonlarini  o'rganuvchi  alohida  sohalar  mavjud.
 
Masalan,  leksikologiyaning  ma’no  tomonlarini  o ‘rganuvchi
 
soha  mavjud  b oiib ,  bu  semasiologiya  (grekcha 
sema  — 
“ma’no”  yoki  “belgi”, 
logos  —
  ’’taiim ot”)  deb  ataladi.
So‘zda  tilning  ifoda  (tovush  jihati)  va  mazmun  jihatlari