62 Dosya: İstanbul’un Cumhuriyet Dönemi Modern Mimarlık Mirası

TASARIM / UYGULAMA
palı mekânlar, sunu-
lan iş dışı imkânlar/
hizmetler ve tekno-
park alanlarının 
yönetim politikaları-
na kadar genişlemiş-
tir. Öğrenme ve 
yaratma süreci sade-
ce ofis saatleri ve 
ortamı ile sınırlı 
değildir. Yaratıcılık
, 
gündelik hayatın bir parçasıdır; dolayısı ile yara-
tıcılık beklentisi olan çalışma alanlarının bir 
‘çalışma’
 ortamı olarak değil, kaliteli bir yaşam 
alanı olarak tasarlanması önem kazanmaktadır.
Kakko ve Inkinen (2009), yaratıcılığın art-
ması için iletişimin önemini vurgulamakta ve 
artan bağlantıların hem sosyal, hem de iş ortak-
lıkları anlamında verimi artırdığını belirtmekte-
dirler. Sosyal açıdan karşılıklı ilişki halindeki 
çalışanlar, birbirlerinin çalışma alanları hakkında 
fikir sahibi olmalarına bağlı olarak, ihtiyaç duy-
dukları ya da çözüm aradıkları durumlarda ilgili 
kaynaklara ve bilgiye daha kolay ulaşır, rahat ile-
tişim kurar; en önemlisi sosyal karşılaşmalar, 
rastlantısal fikir üretimlerinin doğması için 
verimli ortamlar oluşturabilirler (
Şekil 1
).