5–maruza. Pragmatizm-tadbirkorlik falsafasi sifatida. Reja

Oddiy so'zlar bilan aytganda, pragmatizm
muayyan harakatlarning amaliy 
oqibatlari va real ta'sirini ko'rib chiqishga qaratilgan nuqtai nazar. Boshqacha qilib 
aytganda, pragmatizm - bu ma'lum bir dunyoqarash, uning mohiyati narsalarni, 
g'oyalarni yoki harakatlarni faqat ularning amaliyligi va maqsadga muvofiqligi 
nuqtai nazaridan baholashdan iborat, deyishimiz mumkin. 
Pragmatizmning xususiyatlari, bayonotlari va xususiyatlari. 
Pragmatizm tushunchasi asosan oltita asosiy mezonga asoslanadi, ular: 

Foydali bo'lish printsipi;

Demokratiyaga ishonish;

Fikr va harakatning aloqasi;

Metafizika;

Epistemologiya;

Aksiologiya.
Foydali bo'lish printsipi.
Bu pragmatizm nazariyasi asos bo'lgan asosiy 
tamoyil bo'lib, u asosiy ta'rifga kiritilgan. Bu printsipning mohiyati shundaki, faqat 
amaliy qo'llaniladigan narsalar haqiqatan ham muhim. 
E'tiqod.
Pragmatizm falsafasi kontseptsiyani qo'llab -quvvatlaganligi sababli, 
bu muqarrar ravishda demokratiyaga sodiqlikka olib keladi, chunki aynan shu bilan 
ular umuminsoniy qadriyatlar haqidagi qarashlarida etarlicha yaqin. Biroq, 
pragmatizm tushunchasi abadiy qadriyatlarning mavjudligini inkor etadi. Bunday 
qadriyatlarning ma'nosi vaqt o'tishi bilan o'zgarishi va hozirgi idrokning o'zgarishi 
mumkin. 
Fikr va harakatning aloqasi.
Pragmatizm tushunchasi fikrni harakatning 
ajralmas qismi sifatida qabul qiladi. 
 
Pragmatistlar moddiy dunyoni yagona va haqiqiy deb qabul qilishadi. Inson 
shaxsiyati eng oliy qadriyat hisoblanadi. Inson ijtimoiy mavjudotdir va uning 
rivojlanishi faqat jamiyatda mumkin. Uning uchun bu dunyo haqiqat o'zgarishi 
mumkin bo'lgan turli elementlarning birikmasidir. Masalan, pragmatizm Xudoning 
borligini tan olishi mumkin, agar uning mavjudligiga ishonish ma'lum vaqt ichida 
jamiyat rivojlanishi uchun foydalidir.