28. Бошлан?Ич синф ў?Иш дарсларида ў?Увчиларнинг ижодий ишларини ташкил этиш

Лутфий: - Ваалайкум ассалом, боракалло, биз фақирни кўргани 
келибсиз, ашъорларингиздан тинглайлик.
Алишер: - Бажонудил, устоз! (ғазал ўқийди): 
- Оразин ёпқоч кўзимдин сочилур ҳар лаҳза ёш,
Бўйлаким пайдо бўлур юлдуз, ниҳон бўлғоч қуёш.
Лутфий: «Боракалло, офарин, агар имкон бўлганда эди, умрим бўйи 
ёзган барча ашъорларимни сизнинг шу икки қатор шеърингизга алишган 
бўлур эдим».
(Ўқувчилар рағбатлантирилади). 
Ўқитувчи: - Ўқувчилар, барча шоир ва ёзувчилар ўзларига тахаллус 
танлайдилар. Бобомиз ўзларига нима учун Навоий тахаллусини 
қўйганлигини қуйидаги саҳна кўринишидан билиб оламиз.

---

46 
(Саҳна кўриниши). 
Алишер боғда ўтириб шеър ёзади ва уни ўқийди:
Ғурбатда ғариб шодмон бўлмас эмиш, 
Эл анга шифиқу меҳрибон бўлмас эмиш.
Олтин қафас ичра гар қизил гул бутса, 
Булбулга тикондек ошиён бўлмас эмиш.
Алишер ёқимли овозидаги оҳанг гул шоҳида қўниб турган булбулга 
ёқиб қолибди.
Булбул: - Эй, навқирон шоир, овозинг булбулнинг эрта тонгдаги 
навосидан ҳам ёқимли экан. Исмингни билсам бўладими?
Алишер: - Ҳа. Менинг исмим Алишер.
Булбул: - Билдим, билдим, сиз ёш шоирсиз. Энди ўзингизга муносиб 
тахаллус қўйинг.
Ўқитувчи: - Алишерга бояги булбулнинг «наво» деган сўзи ёқиб 
қолибди. Шундан сўнг у ўз шеърларига «Навоий» дея тахаллус қўядиган 
бўлибди.
Ўқувчилар, энди луғат дафтарингизни олинг-да, янги сўзларни ёзинг.
Тахаллус- иккинчи ном.
Ашъор – асар 
Янги мавзу баёни мустаҳкамланади.
Ўқитувчи: - Алишер Навоий Қачон, қаерда туғилган?
- Бобомиз қайси тилни мукаммал билганлар?
- Улуғ шоир асарларидан қайсилари сизга маълум?
Дарс якунида барча фаол иштирок этган ўқувчилар рағбатлантирилиб, 
кундаликларига баҳо қўйилади.