2. Тоғ жинсларининг деформацияси

расм. Бурмаларнинг морфологик турлари: а-симметрик бурма: б- асимметрик бурма; в-ётувчи бурма; г-шўнғувчи бурма.

Қия бурмаларда қанотлари қарама-қарши томонга ётган бўлиб, унинг ётиш бурчаги ҳар хил ва ўқ текислиги қия бўлади.Тўнтарилган бурмаларда қанотлари бир томонга ётган ва ўқ текислиги қия жойлашган бўлади. Уларда тўғри ва тўнтарилган қанотлар ажратилади. Ётувчи бурмаларда ўқ текислиги горизонтал ётган бўлади. Шўнғувчи бурмаларда ўқ текислигининг олдинги қисми пастга қараб энгашган бўлади Баъзи ҳолларда бундай бурмаларнинг устки қисми ювилиб кетиши натижасида уларнинг ядросида, шакли бўйича синклинал бурмани эслатувчи қолдиқни кузатиш мумкин. Лекин унинг марказида ёш эмас, балки нисбатан қари тоғ жинслари ётган бўлади.

Бурмалар қанотлари орасидаги муносабатга қараб одатдаги, изоклинал ва елпиғичсимон турларга бўлинади.
Одатдаги бурмаларда қанотлари қарама-қарши томонга ётган бўлади. Изоклинал бурмаларда қанотлари бир-бирига параллелдир. Елпиғичсимон бурмаларда уларнинг қанотлари елпиғичсимон тарзда ёки ёйилган бўлади.

расм. Бурмаларнинг эни ва бўйи орасидаги муносабат бўйича морфологик турлари.

Бурмалар эни билан бўйи орасидаги нисбатга қараб чўзиқ, брахиформали ва гумбазсимон турларга бўлинади (52-расм).
Чўзиқ бурмаларда уларнинг бўйининг энига нисбати 3 дан катта бўлади. Брахи­формали бурмаларда бўйининг энига нисбати 3 дан кичик бўлади. Гумбазсимон бурмаларда бурма эни билан бўйи тахминан бир-бирига тенг бўлади.
Флексуралар. Флексура деб горизонтал ёки қия ётган қатламларнинг тирсаксимон букланишидан ҳосил бўлган поғонали структурага айтилади. Флексураларда устки ёки кўтарилган қанот, пастки ёки чўккан қанот ва туташтирувчи қанот сингари элементлар ажратилади (53-расм).