1.Ўзбекистон тарихи фанининг предмети, назарий – методологик асослари, манбалари ва аҳамияти

139. Ўзбекистоннинг ўзига хос истиқлол ва тараққиёт йўли.
Мустақилликка эришгандан кейин Ўзбекистонда унинг ўзига хос ва ўзига мос бўлган тадрижий йўли ишлаб чиқилди. Бу йўл Президент томонидан ишлаб чиқилган беш томойилда ўз ифодасини топди.
Бу йўл нималарга асосланади:
- Аҳолининг миллий-тарихий турмуш ва тафаккур тарзидан, халқ анъаналари ва урф одатларидан келиб чиқади.
- Республиканинг ўзига хос демографик вазиятидан.
- Республиканинг ўзига хос миллий таркиби.
- Қулай геостратегик мавқеи.
- Ўзбекистоннинг сиёсий ва иқтисодий мустақиллигини химоя қилиш имконини берадиган потенциал мавжуд.
- Ўзбек халқининг менталитети.
Ўзбекистон мустақиллик йилларида демократик жамиятга ўтишнинг учта босқичини босиб ўтди. Уларнинг ҳар бири Президент И.А.Каримов томонидан Ўзбекистон Республикаси Олий Мажлиси- биринчи чақириқ VI сессиясида. (1996 йил 20 август). «Ҳозирги босқичда демократик ислоҳотларни чуқурлаштиришнинг муҳим вазифалари», Биринчи чақириқ ўн тўртинчи сессиясида «Ўзбекистон XX асрга интилмоқда. ( 1999 йил 14 апрел) ва ниҳоят иккинчи чақириқ Олий Мажлиснинг IX сессиясида «Ўзбекистонда демократик ўзгаришларни янада чуқурлаштириш ва фуқаролик жамияти асосларини шакллантиришнинг асосий йўналишлари» ( 2003 йил) мавзуларида қилган маърузаларида кўрсатиб берилди.
Бугунги кунда ўтиш даврининг «паёни» мезонлари қуйидагилар амал қилишининг реалликка айланиши билан белгиланиши эътироф этилган.

1. 
   Фуқароларнинг давлат ва жамият ҳаётига дахлдор қонунлар қабул қилинишидан хабардорлиги.
   
2. 
   Анашу қонунларни қабул қилишда бевосита ёки билвосита иштирок қилишнинг реал амалга ошганлиги.
   
3. 
   Фуқароларнинг қабул қилинган қонунларнинг ижроси устидан назоратнинг тўла йўналтирилганлигининг амал қилиниши билан.
   
4. 
   Оддий фуқораларнинг давлат ҳаётига дахлдор бўлган ва ўзини қизиқтирган маълумотларни бемалол, ҳеч қандай тўсиқларсиз олиш имкониятларининг реалликка айланишлари билан.