17-ма’руза 17-мавзу. Бошқариш технологияси

Харажат-бу маҳсулотни ишлаб чиқариш (хизмат кўрсатиш) ва уни сотиш ҳамда иш ҳақи тўлашга сарфланадиган маблағлар йиғиндисидир.
Наф-бу маҳсулот (хизмат)нинг яъни истеъмолчиларга қанчалик ижобий натижа келтиришидир.
Баҳо-бу товар ва хизматларнинг пулда ифодаланган қийматидир.
Объект-бу биздан ташқарида ва бизнинг онгимизга боғлиқ бўлмаган ҳолда мавжуд бўлган борлиқ, воқелик, моддий дунё, мавжудот, киши фаолияти ва диққат-эътибори қаратилган ҳодиса, нарса, шахс ва ҳ.к.з.
Бошқарув-бу тартибсиз оммани (оломонни) самарали мақсадга йўналтирилган ва унумдор гуруҳга айлантирувчи маҳсус фаолият кўриниши.
Мақсад-бу муддао, мурод, бирор ниятга эришиш учун кўзда тутилган муштарак орзу. Айнан шу мақсад киши фаолиятини, ўз орзуларини ушалишига йўналтиради.
Раҳбар-бу профессионал билимларга эга бўлган, махсус тайёргарлик кўрган, бошқаришнинг сир-асрорларини биладиган, бошқарув қонун-қоидаларини пухта эгаллаган ва уларга амал қиладиган малакали мутахасисдир.
Раҳбарнинг иш услуби-бу бошқарув жараёнида маълум масалани ҳал қилишда унинг ўзига хос ёндашувидир.
Қарор-бу бажарилиши лозим бўлган ишнинг аниқ бир йўлини танлаб олишдир.
Қарор қабул қилиш-бу ташкилот раҳбарининг ташкилот олдидаги мақсадга эришиш учун ўз ваколати ва омилкорлиги доирасида қарорнинг мавжуд вариантларидан энг мақбулини танлаш жараёнидир.
Умумий қарорлар-бир хил муаммога дахлдор бўлиб, барча бўғинлар учун бирдек амал қилади.
Махсус қарорлар-тор доирадаги муаммога таълуқли бўлиб, корхона муайян бир бўлими ёки бир гуруҳ ходимлари юзасидан қабул қилинади.
Ноаниқ қарорлар-бу таваккалчилик билан тўлиқ бўлмаган ахборотга асосланиб қабул қилинадиган қарорлардир.
Тезкор қарор-кечиктирмай ижро этиш учун чиқариладиган қарор.
Мунтазам қарорлар-белгиланган муддатларда чиқариладиган қарор.
Вақти-вақти билан қабул қилинадиган қарорлар-ҳар замонда бирон сабабга кўра қабул қилинади.