13.4. Erkin suzib yuruvchi valyuta kursi sharoitida makroiqtisodiy siyosat
Suzib yuruvchi valyuta kursi sharoitidagi byudjet-soliq siyosati savdo, demak, to‘lov balansi
uchun pul-kredit siyosatiga nisbatan katta ahamiyat kasb etadi. Aynan byudjet-soliq siyosatidan
tashqi balansga erish uchun foydalanish maqsadga muvofiq bo‘ladi.
Ichki balansni ta’minlashda esa pul-kredit siyosatidan foydalanish birinchi planga chiqadi.
Pul taklifini kengaytirish foiz stavkalarini pasaytiradi va xarajatlarning oshishiga olib keladi.
Ma’lumki xarajatlarning ortishi importning o‘sishini rag‘batlantiradi
va savdo balansini
yomonlashtiradi. To‘lov balansining taqchilligi yuzaga kelishiga foiz stavkasining pasayishi
sababli kapitalning mamlakatdan chiqib ketishi ham ta’sir ko‘rsatadi. Lekin egiluvchan valyuta
kursi sharoitida taqchillik saqlanib qolmaydi. Importning o‘sishi va kapitalning oqib ketishi xorijiy
valyutaga talab oshishiga olib keladi va milliy valyuta qadrsizlanadi. Bu qadrsizlanish mamlakat
eksportchilarining raqobatbardoshligini kuchaytiradi. Oqibatda savdo balansi yaxshilanadi.
Eksportning ortishi mamlakatimiz mahsulotiga bo‘lgan talabning o‘sishini
anglatadi va pul
massasining dastlabki o‘sishi natijasida yuzaga kelgan iqtisodiy yuksalishni yanada kuchaytiradi.
Demak, pul-kredit siyosati ichki daromadlarga bevosita (pul taklifining o‘sishi orqali) va
bilvosita (almashinuv kursining pasayishi hamda eksportning o‘sishi orqali) ta’sir ko‘rsatadi.
Suzib yuruvchi valyuta kursi sharoitida davlat xarajatlarining ortishi ichki va tashqi
muvozanatga ikki yo‘nalishda: daromad orqali va foiz stavkasi orqali ta’sir ko‘rsatadi.
Daromadlarning ortishi (multiplikator samarasi orqali) importni ko‘paytiradi,
savdo balansini
yomonlashtiradi va milliy valyutaning kursini pasaytiradi. Davlat xarajatlarining ortishi,
shuningdek, hukumat olayotgan qarzlarini ko‘paytirayotganligini
anglatadi, bu esa foiz
stavkalarining ortishiga olib keladi. YUqoriroq foiz stavkalari esa xorijdan kapital oqib kelishini
rag‘batlantiradi. Bu esa milliy valyuta kursini oshiradi va kapital harakati schyotini yaxshilaydi.
YAkuniy natija esa kapitalning mobilligi darajasiga bog‘liq bo‘ladi.
Kapitalning past mobiligi sharoitida byudjet ekspansiyasi daromad orqali ko‘proq ta’sir
ko‘rsatadi. Kapitalning uncha ko‘p bo‘lmagan miqdorda oqib
kelishi savdo balansining
taqchilligini qoplay olmaydi va oqibatda valyuta kursi pasayadi.
SHunday qilib, pul siyosatining ichki daromadga aniq ijobiy ta’siridan farqli ravishda byudjet-
soliq siyosati kapitalning past mobilligi sharoitidagina samarali bo‘ladi.
Xulosa qilib aytganda, pul va byudjet–soliq siyosatining, tashqi balansni saqlab turgan holda
ishlab chiqarish hajmiga ta’sir ko‘rsatishi nuqtai nazaridan, nisbiy samaradorligini baholashimiz
mumkin.
Ma’lumki, qayd qilingan valyuta kursi sharoitida ichki monetar siyosat amalda “falajlangan”
bo‘ladi va faqat byudjet-soliq siyosatigina samara beradi. Va bu samara kapitalning mobilligi
ortishi bilan ko‘payib boradi.
Suzib yuruvchi valyuta kursi sharoitida ichki ishlab chiqarish hajmiga, shubhasiz, kapitalning
mobilligi qanday bo‘lishidan qat’iy nazar pul-kredit siyosati ijobiy ta’sir ko‘rsatadi.