4
Ushbu test topshiriqlari kitobi sizga qoralama sifatida berilgan,
Javoblaringizni JAVOBLAR VARAQASIGA ko’chiring.
she’rlari ham- barmoqda. To’g’ri, Sulaymon Boqirg’oniy merosida bir nechagina
aruziy she’r ham uchraydi. Yusuf Xos Hojibning “Qutadg’u bilig”idan to XX asr 20-
yillarigacha bo’lgan barcha mumtoz shoirlarimiz asarlari esa- aruzda. Lekin Mirhasan
Sadoiy , Haziniy, Hamza Hakimzoda Niyoziy kabi shoirlarimizning ayrim she’rlari
aynan barmoq vaznida bitilganini ko’ramiz.
O’z zamonasida aruzni Fitratchalik biladigan boshqa biror olim yo’q edi. 1936-
yili “Aruz haqida” degan risolasi ham bosildi. Shunga qaramay, oldinni ko’ra
biladigan adabiyot nazariyotchisi sifatida so’z san’atimizda barmoq vaznining
nazariyasini yaratgan ham shu olim bo’ldi. “Barmoq vaznida she’rni boshlab Cho’lpon
yozdimi, men yozdimmi-esimda yo’q. Faqat shunisi ma’lumki, barmoq vaznini
nazariy jihatdan yoqlab chiqqan birinchi o’zbek millatchisi men edim”, deb yozadi.
Biz keltirgan faktlardan ma’lum bo’lyaptiki, yozma she’riyatimizning barmoqqa
o’tishi jarayoni Fitrat va Cho’lpondan oldinroq boshlangan. Ammo sho’ro davrida bu
jarayon bag’oyat jadallashdi. Chunki, birinchidan, davr eski qoliplarni buzishni taqozo
etar, she’riyatdagi yangi mazmun yangi shakl talab qilayotgan edi. Ikkinchidan, bizda
Aleksandr Pushkin va Mixail Lermontov yo’lidagi she’riyatga intilish kuchaygan edi.
Buning uchun ham an’anaviy, ya’ni qat’iy qoliplashgan aruz shakllaridan voz kechib,
erkinroq yo’lga o’tish lozim, edi.
O’tgan ana shu bir asr mobaynida “yuzlab” desak, kamlik qilar, minglab shoirlar
qalam tebratdi. Dadil aytish kerakki, Abdulla Oripov ana shu barmoq she’riyatini eng
yuksak darajaga olib chiqdi. Bu adabiyot tarixiga uning o’tmish va kelajak oldidagi
eng buyuk xizmati bo’lib kiradi.
Abdulla Oripovni, faqat o’zbek she’riyatida tub burilish qila olgan buyuk shoir,
deb baholasak, anig’i qattiq adolatsizlik qilgan bo’lamiz. Ochig’ini aytganda, hozirgi
zamonda she’riyatga bizdagidek yuksak mezonlar bilan yondashuv jahon miqyosida
ham anqoning urug’i bo’lib qolgan.
Ehtimol, kerakli darajada targ’ib qila olmagandirmiz, lekin Abdulla Oripov
zamonasining jahon miqyosida kamdan-kam shoirga nasib qiladigan buyuk iste’dod
sohibi edi.
Sho’ro davri adabiyotshunoslari oxiri Abdulla Oripov she’riyatiga mos keladigan
eng to’g’ri bahoni topa olishdi. Bu “intellektual she’riyat” degan ta’rif edi.
Bu sho’ro davrining ta’rifi edi. “Intellekt” so’zi bizdagi “tafakkur”ga yaqin keladi.
Yuksak tafakkur egasini esa “mutafakkir” deymiz. Tafakkuriy she’riyat yaratish uchun
esa chinakam mutafakkir bo’lish kerak edi. Darvoqe, “mutafakkir” degan juda ulug’
sifatni har kimga nisbatan ishlatib bo’lmaydi. Haqiqatan ham, Abdulla Oripovning
Do'stlaringiz bilan baham: |