1-mavzu: sotsial geografiyaning ob’ekti va predmeti reja

Islom ta’limoti. Islom so’zi arabcha – Allohga o’zni topshirish, itoat etish, taslim bo’lish, bo’ysunish ma’nolarini beradi. Islom dini ta’limoti bo’yicha, Muhammad payg’ambar avvalgi payg’ambarlar (O’rta Yer havzasi tsivilizatsiyasi ichida ma’lum bo’lgan) ishini davom ettirgan, ular dinini qayta tiklagan, qiyomat oldidan yuborilgan oxirgi payg’ambar (Xotam al-anbiyo’) – nabiy va rasul deb tan olinadi.
Islom dini ichidagi uch asosiy oqimlardan biri bo’lgan sunniylikda IX asrga kelib besh arkon (rukn – arabcha «ustun» ma’nosini anglatadi) haqidagi ta’limot shakllanadi. Ko’pchilik ulamolar fikricha, ular quyidagilar:

1. 
   imon;
   
2. 
   namoz (arabcha – salot);
   
3. 
   zakot;
   
4. 
   ro’za (arabcha – savm);
   
5. 
   hajj;
   

Qur’oni karim – Alloh tarafidan 23 yilga yaqin muddat mobaynida Muhammad payg’ambarga oyatma-oyat, sura-sura tarzida nozil qilingan ilohiy (sakral) kitobdir. Bu kitob islom dinining muqaddas manbasi hisoblanadi. Islom ilohiyot maktablaridan biri ahl as-sunna va-l-jamoa ta’limotiga ko’ra, Qur’on Alloh taoloning so’zi va uning azaliy ilmidir.
Muqaddas Yozuv ko’p nomlaridan biri bo’lgan «Qur’on» so’zi – arabcha «qara’a» (o’qimoq) fe’lidan olingan. Boshqa fikrga binoan, u suryoniy tilidagi «kerain» – «muqaddas yozuv» ma’nosini bildiruvchi so’zdan olingan. Qur’on suralardan iborat. Sura Qur’ondan bir bo’lak bo’lib, eng kami uchta yoki undan ortiq oyatlarni o’z ichiga oladi. Qur’onda jami 114 ta sura mavjud. Oyatlar soni esa, Qur’on mantlarini taqsimlashning turli yo’llariga ko’ra, 6204 ta, 6232 ta, hatto 6666 tagacha belgilangan. Bu har xillik Qur’on nusxalarining bir-biridan farqli ekanligini emas, balki undagi oyatlarning turli qiro’at maktablarining (ularning soni 14 dan ortiq) an’analari bo’yicha turlicha taqsimlanganligini bildiradi.
Ibodiya. Ibodiya boshqa xavorij guruhlari orasida eng mo’’tadili hisoblanib, bizning davrimizgacha saqlanib qolgan yagona xavorij firqasidir. Bu mazhabning asoschisi umaviy xalifa Abdulmalik ibn Marvon (685-705) davrida vafot etgan Abdulloh ibn Ibod (yoki Abod)dir. Mazkur mazhabning ta’limoti mo’’tadil bo’lib, u qolgan musulmonlar bilan qiz olib-qiz berishdan, ular bilan meros ulashishdan qaytarmaydi. SHuningdek, ularning ta’limoti hujjat va isbot keltirib e’lon qilgandan so’nggina boshqa musulmonlarga qarshi urush ochishga ijozat beradi. Buning aksi o’laroq boshqa xavorijlar esa o’zlaridan boshqa oqimdagi musulmonlardan uylanishni, ular so’ygan hayvon go’shtini yeyishni, ular bilan o’zaro meros ulashishni man etib, e’lonsiz ularga qarshi urush ochishni joiz deb bilishadi. Gunohi kabira (katta gunoh) qilgan odamni kofir deb, tovon (jizya) to’lab yurgan boshqa din vakillarini (ahl az-zimma) o’ldirishni va mol-mulkini tortib olishni mumkin deb bilishadi.
Al-Ibodiya fiqhiy mazhabi ahl as-sunna mazhabi bilan ko’plab amaliy diniy masalalarda (furu’) o’zaro kelishadi. Bu mazhabning ta’limoti ko’plab qo’lyozma va bosma kitoblarda jamlangan. Eng muhim chop etilgan kitobi Muhammad ibn Yusuf ibn Utfoishning o’n jildda chop etilgan «SHarh an-nil» asaridir. Mazkur mazhab vakillari Marokash, Umonda istiqomat qilishadi.