1-mavzu. «Personalni boshqarish» fanining mohiyati va vazifalari

Insonni boshqarish (Nitap being management ). Ushbu kontseptsiya asoschilari yapon iqtisodchi olimlari K. Matsusita va A. Marita hisoblanib, ular fikricha inson korxonaning bosh sub’ekti hamda boshqaruvning asosiy sub’ekti hisoblanib, unga „resurs" sifatida qarash mumkin emas. Korxona strategiyasi va tuzilishi insonning xohishi va salohiyatiga asoslanishi kerak.

Ayni paytda shuni ta’kidlash kerakki, personalni boshqaruvga zamonaviy qarashlar boshqarishga inson munosabatlari nazariyasi bilan bog‘liqdir. Ushbu nuqtai nazarga muvofiq personalni boshqarish quyidagi tamoyillarga asoslanishi kerak:
1. Inson — korporativ madaniyat asosi. Yuqori samara bilanfaoliyat ko‘rsatayotgan korxonalarda asosiy e’tibor personalga qaratiladi. Insonlar o‘zgarishlar markaziga qo‘yilsa, ular ushbu o‘zgarishlarni harakatga keltiruvchi kuchga aylanadilar.
2. Menejment — hamma uchun. Boshqaruv uch: oliy, o‘rta („komanda") va quyi („xodimlar") bo‘g‘inlarning hammasida amalga oshirilishi kerak.

3. 
   Samaradorlik — korxona muvaffaqiyatining mezoni sifatida. Bu korxona maqsadiga resurslardan oqilona foydalanish hisobiga erishish va iloji boricha ko‘proq foyda olishni anglatadi.
   

O‘zaro munosabatlar — korxona muvaffaqiyatining mezoni sifatida. „Hissiyotlar dunyosi" (psixologik munosabatlar, o‘zaro aloqalar, qadriyatlar, qiziqishlar)dan yuzaga chiqayotgan muammolar „faktlar dunyosi" (texnika, texnologiya, korxona)dan paydo bo‘layotgan muammolarga nisbatan ustuvor bo‘lishi kerak. Bu tamoyilga ko‘ra, shuningdek „Eng asosiysi — mijoz", „eng asosiysi — mansab darajasi (ierarxiya)"dan ustunrokdir.
5. Sifat — samaradorlik mezonidir. Bu sifat umumiy
tushunchasining o‘zaro bog‘liq beshta xususiyatini qamrab oladi:

3. 
   shaxsiy sifat;
   
4. 
   komanda sifati;
   
5. 
   mahsulot sifati;
   
6. 
   xizmat ko‘rsatish sifati;
   
7. 
   korxona sifati.
   

6.